naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

*Clandestien* - 17. Daarom kom ik steeds weer terug, mijn lief.

door Vansion

We zitten op de glooiende helling van de dijk. Dicht bij elkaar, de knieën opgetrokken. We kijken naar de zon die ondergaat in de zee. Je moet denken aan de opkomende zon, zeg je. Zoals ik van de zangjuf moet denken dat ik inadem, terwijl ik zingend uitadem. We zwijgen heel lang. We doorzwijgen samen de tijd die het duurt.

Dan klim ik naar boven, vastberaden in mijn strakke jeans. Tot ik bij je weerkeer met enkel sluiers om me heen. Weg en weer klim ik, daal ik. Nog en nog.

Waarom ga je weg? wil je weten.

Omdat daarboven de tram naar de volgende halte rijdt. Omdat daarboven een man in een kiel aan de band staat. Omdat daarboven een priester over schuld staat te preken en een kind zonder jas in de regen loopt. Omdat de dampende soep op het vuur staat en wraak als een steen in een hand ligt. Omdat ik wil leven en werken.

Daarom ga ik van je weg.

Waarom kom je terug? wil je weten.

Ik aarzel. Wat brengt me steeds weer terug?
Daarboven zie ik glinster, spikkels, pluisjes, patina, reliëf, kleuren, sintels, helderheid, vlokjes, krullen, lintjes, speldjes, elastiekjes, franjes en haarvaatjes.
Daarboven ruik en proef ik verse koffie, knapperig brood, molm, likeur, room, droesem, zweetdruppeltjes, bloemen, kruiden, korstjes, aarde.
Daarboven hoor ik triolen, druppels, woei, merelroep, schreeuw, trilling, fluister, zang, ruis, ritsel.
Daarboven voel ik poreusheid, massiviteit, modulatie, zinder, vezels, weefsel, mulheid, smeuïgheid, stof, klieder, schuim, vloed, trilling, stroming, schakeltjes, buiteling, schijfjes, ritsen, plassen, borg, lommer, hitte, zachtheid.

Je beweegt in mijn zinnen. Je brengt ze tot leven. Je zint me. Overhoop en binnenstebuiten. Lang-, heel langgerekt.

Daarom kom ik terug, mijn lief, daarom kom ik steeds weer terug.

feedback van andere lezers

• Jean_Loeckx
  Aah, Vs, je brengt weer eens het bewijs dat liefde en poëzie dezelfde wetten gehoorzamen en overtreden.
  Dat alleen al maakt van deze tekst een exploot.
  En dan heb ik nog geen letter gezegd over de letter.
  gg
• feniks
  Was jij niet minder dichter dan andere ?? Ik vind dit meer poëzie dan veel van wat als gedicht gepubliceerd wordt.
  Het kabbelt en het bruist tegelijkertijd. Geen oppervlakkig gezwets, maar diepstromende emotie.
  Vansion: goed, laat ons het onderscheid afschaffen ...en alles schrijfsels noemen ...
• commissarisV
  Uitstekend, hartvertederend schrijfsel, ik kreeg echter een idigestie van het teveel
  aan woei en molmwoorden, persoonlijke smaak natuurlijk! groetjes, William de Verschrikkelijke
  Vansion: Ik hoop voor jou dat de werkelijkheid die je omringt van een andere aard is.
• geertje
  voor enkele woorden moet ik het woordenboek erbij pakken,
  de andere woorden zijn uitnodigend om terug te keren, inderdaad.
  vloeiend geschreven (zoals we van je gewend zijn)
  groet
• nino_de_pino
  Waarom,
  benauwenis van kleinsteedsheid, .... daarom het atlantis van ..Providence..
  nino_de_pino.
  Vansion: :D
  (en ik die dacht dat jij een filosoof was ... niet waar je bent een ontontoloog ... die van de Inno)