naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dolle gekruisigden (17)

door Mephistopheles

Eens ik de deur dan eindelijk geopend had ontsluierde het geheim van de onbekende belager zich. Het was alsof de hele ruimte verdween in de verbolgen gestalte in de deuropening die me met wijd opengesperde ogen stond aan te staren. Het was Cindy, en ze zag er alles behalve gelukkig uit.
'Hier ben je dan' weerklonk haar ijzingwekkende stem, 'ik probeer je al drie dagen te bereiken!'
'Bereiken?' herhaalde ik, niet goed wetend waar ze het over had, 'hoezo?'
'Doe niet alsof je neus bloedt,' waarschuwde ze, 'je weet donders goed waar ik het over heb. Begin weer niet met die spelletjes van je.'
'Spelletjes?'
Ze keek me aan met een strakke, vasthoudende blik, alsof ze vanuit de dieptes van haar netvlies een anker slingerde dat zich met een verbeten wrok aan mijn gezichtsveld vastklampte. Haar helderblauwe ogen fonkelden als twee kwaadaardige diamanten, en in het middelpunt van haar pupillen knetterde een venijnige wrok die in duizenden stukjes kristal naar me toe geslingerd werd.

'Je bent niet komen opdagen,' brieste ze, 'en je hebt niet eens de moeite gedaan om me te verwittigen.'
'Niet komen opdagen?' Ik wist bij de duivel niet waar ze het over had.
'Waag het niet om me nog een keer te herhalen,' dreigde ze venijnig. Ze leek wel een lanspuntslang die zich klaarmaakte voor een giftige uithaal.
'Christus, Cindy,' zei ik, niet echt tevreden met het verkregen dreigement, 'oftewel zeg je me waar dit gesprek in hemelsnaam over gaat, oftewel laat je me met rust.'
Ze dreef haar strenge ogen nog dieper in de mijne, alsof haar gezichtsveld doorheen mijn netvlies dreigde te branden. Het magnetisme van een immens krachtveld dwarrelde tussen de kruising van onze blikvelden, voelbaar als een elektrische prikkeling die zich over het gehele oogoppervlak uitspreidde. Ze zag er best goed uit in dat korte rokje van haar. Het accentueerde de vormen van haar achterwerk en daar was ze zich natuurlijk maar al te bewust van. Dat deed ze wel vaker. Ze kleedde zich op een manier zodat je niet anders kon dan ernaar kijken, en als je het dan deed dan beschuldigde ze je van perversie en voyeurisme. Cindy kende dat techniekje maar al te goed.

'Wat zit je zo te kijken?' vroeg ze, eens ze het in de mot kreeg dat mijn blik naar de meer zuidelijkere regionen van haar lichaam afgedaald was.
'Niets,' antwoordde ik, me snel herpakkend, 'ik was alleen maar even aan het nadenken.'
'Aan het nadenken?' herhaalde ze met een ongelovige blik in haar ogen, 'en daarvoor moet je naar mijn achterwerk kijken, ofwat?'
'Tuurlijk,' antwoordde ik, 'je kont heeft me altijd al geïnspireerd.'
'Je bent gek,' giechelde ze, 'maar als je denkt met dit stomme grapje het ijs te kunnen breken dan vrees ik dat je me onderschat.'
Natuurlijk onderschatte ik haar niet, de trut. Het zou nog heel wat makkelijker geweest zijn om al de sneeuw van Antarctica met behulp van een aansteker te smelten dan een klein beetje warmte in die ijskoningen gestampt te krijgen.
'Ik onderschat nooit een vrouw, Cindy,' zei ik tenslotte.

'Laat me niet lachen,' bulderde ze, 'mannen doen niets anders.' Cindy was een overtuigd feministe, het is te zeggen: ze dacht dat ze d'er eentje was. Ik veronderstel dat ze op een mooie, zonnige dag toen de vlindertjes in het rond fladderden dat besluit genomen had, en sindsdien kon ze het amper nog verdragen als een man het waagde om ook maar eender wat te doen. Ik mocht haar wel. Ze was knettergek en had een lichaam waar ik maar al te graag al mijn zonden aan wilde opbiechten tijdens het bedrijven van een aantal nieuwe. Ik probeerde haar al een tijdje te strikken maar had voorlopig bot gevangen omdat dat feminisme van haar een soort herboren trots ontketend had die niet makkelijk te doorprikken viel. Niet dat ze me ook maar in de minste mate interesseerde dat ik er diepgaandere gevoelens voor koesterde, ik wilde haar enkel en alleen maar een keertje onder de lakens krijgen om dat superioriteitsgevoel van haar te vernietigen waar ze sinds haar feministische openbaring zo stoïcijns van doordrongen was. Als ik haar kon verleiden tot iets wat ze zelf openlijk veroordeelde dan stelde heel haar act niets meer voor. Het klonk me als een levenswerk in de oren, maar hoe onneembaar de vesting onder dat rokje van haar ook scheen te zijn, ik was nog lang niet van plan om mijn pogingen te staken. Zelfs Constantinopel was uiteindelijk bezweken aan de druk van haar belagers.

feedback van andere lezers

• GoNo2
  Je leesvoer mag er ook wezen !
  Mephistopheles: Dat hoor ik graag!
• tessy
  Knap ! goed geschreven, graag gelezen.
  Groetjes
  Tessy
  Mephistopheles: Dankjewel. De trein is voorlopig nog niet ontspoord.
• jack
  Allemaal weer erg goed geschreven.
  Je kan de spanning voelen.
  
  Alleen vind k dat je jezelf wat tegenspreekt in je laatste paragraaf. Misschien zit er toch iets meer achter dat magnetisme ;)
  
  Deze zin " Ze was knettergek en had een lichaam... " = geweldig.
  Mephistopheles: Tegenspreken? Hoezo? Ik mocht haar wel, alleen niet op die ene specifieke manier...
  Blij dat je de spanning voelt. Zien dat je het niet TE warm krijgt,hé? ;)
• killea
  Superb, Bert
  xx
  j
  Mephistopheles: Thank you, June. Still a long way to go
• henny
  Met al mijn voorgangers eens! :-d
  Mephistopheles: Goed om te weten!
  Gr.
• Mistaker
  Ik denk niet dat Cindy gaat bezwijken!
  
  Groet,
  Greta
  Mephistopheles: Constantinopel viel omdat de Ottomanen met groot geschut op de proppen kwamen. Misschien lukt dat bij haar ook wel???
  Gr.
• arwenn
  En daar was de mysterieuze deurganger. Was je blij dat ze dr was of wild je liever dat ze weer ging?
  Ik kan je gewoon niet stoppen met lezen!
  kusje, Arwenn
  Mephistopheles: Ik wilde haar zo snel mogelijk buiten krijgen.
  Gr.
• sproet
  keigoed!
  
  liefs, trees
  Mephistopheles: DANK!
• jan
  vreemd ik had onlangs iets met een Cindy, zal toch niet...
  
  grts
  Mephistopheles: Wie weet? De wereld is klein....
  grts.
• koyaanisqatsi
  Blijven belagen Onraedt! Blijven belagen... Die Byzantijnse vesting!!!
  Mephistopheles: Als ze het WTC neerkrijgen met een stel vliegtuigen zal een Byzantijnse vesting ook wel te doen zijn, zeker?
• manono
  Ik heb de indruk dat zij er ook zin in heeft.
  Mephistopheles: Zin in?
• Hoeselaar
  Ik blijf het beamen
  
  Willy
  Mephistopheles: daar ben ik blij om
  groeten