Volg ons op facebook
|
< terug
Dolle gekruisigden (19)
Geleidelijk aan begon ik het me terug te herinneren, maar zoals het zich aan mijn geest openbaarde zat de vork toch op een geheel andere manier in de steel. Enkele weken geleden had ze al grappend gezegd dat ik haar maar moest komen helpen met dat verhuisgedoe van haar, waar ik geen antwoord op gegeven had omdat ik haar opmerking weinig serieus genomen had. En nu bleek dat ze mijn stilzwijgen als een instemming had beschouwd. Daar had ik toch een andere mening over.
'Dat was geen belofte, en dat weet je maar al te goed,' zei ik gedecideerd, niet van plan om aan haar gril toe te geven.
Ze kneep haar ogen tot spleetjes. 'Naar mijn mening,' begon ze in glasheldere klankintonaties, 'heb jij me je hulp toen niet geweigerd, wat nu je schuld betekent. En omdat je me in de steek gelaten hebt ben je me nu twee wederdiensten verschuldigd.'
'Geen sprake van,' zei ik.
'Belofte maakt schuld,' volhardde ze.
'Ik heb je helemaal niets beloofd.'
'Je hebt het geïnsinueerd.'
'Ik heb helemaal niets geïnsinueerd,' zei ik met nadrukkelijke stem, 'je fantasie slaat op hol, dat is het probleem.'
'Weet je,' spuwde ze driftig, 'mannen zijn als vissen. Geen van beiden zou zichzelf ooit in nesten werken als ze gewoon hun mond dicht hielden.'
'Weet je waarom die vissen dat doen, zich door een hengelaar laten vangen?'
Ze haalde haar schouders op.
'Omdat ze hun vrouwen beu zijn. Daarom springen ze de dood tegemoet. Misschien moeten wij mannen maar allemaal eens in het water springen, hé?'
'Ik merk dat je aan de toekomst aan het denken bent,' glimlachte ze, 'een rechtvaardige zelfs. Mooi zo.'
'En waar denk jij aan als je aan de toekomst denkt, Cindy? Plastische chirurgie?'
'Lach maar zo veel je wil,' reageerde ze koeltjes, 'die grapjes van je raken me toch niet.'
Dat kon ik me maar al te goed voorstellen. Zelfs het scherpste zwaard ter wereld kreeg je er niet doorheen, het loeder. Ze was een wandelende gletsjer en ze piste en scheet sneeuw en ijs. In haar handpalmen lagen de geheimen van de poolcirkels gesloten, en als je het waagde om ze aan te raken dan dreigde je te verlammen als gevolg van de bijtende koude die uit haar poriën straalde. Je kon evengoed een bulldozer door je eigen reet proberen proppen dan ook maar een klein beetje kamertemperatuur in haar gestampt te krijgen.
'Wat wil je nu van me?' vroeg ik uiteindelijk. Ik wilde haar zo snel mogelijk de deur uitkrijgen en terugkeren naar de rust waar ik de afgelopen drie dagen als een spinnende kat in gewenteld had.
'Je bent me een wederdienst verschuldigd,' ging Cindy vastbesloten verder.
'Daarstraks zei je dat het er twee waren.'
'Ik ben bereid om je d'er eentje te besparen.'
'Je aanleg voor zaken doen moet van een weinig calvinistische natuur zijn als je al zo snel bereid bent om concessies te doen,' zei ik, 'misschien komt dat omdat je maar al te goed weet dat ik je helemaal niets verschuldigd bent.'
'Integendeel.,' hield ze vol, 'je bent me wel wat verschuldigd. Indien je weigert, zou ik je nachtrust wel eens ernstig kunnen verstoren.'
'Doe jij maar waar je zin in hebt,' antwoordde ik lachend, 'je kan me toch niks maken.'
'Je vergeet wel een heel belangrijk iets.'
'En dat is?'
'Je huishuur,' zei ze, 'je moet Rudolf nog een maand geld.'
'Hoe weet jij dat?' vroeg ik haar, grotendeels verbaasd door deze plotse wending. En hoe kende ze de voornaam van mijn huisbaas?
'Daar sta je van te kijken, hé?' lachte ze triomfantelijk, 'wel, ik ken Rudolf's zoon al sinds de schooltijd. We zijn samen opgegroeid. Enkele jaren geleden verloren we mekaar uit het oog maar inmiddels hebben we sinds kort weer contact. Toen bleek dat jij in hetzelfde gebouw woonde kon mijn geluk niet op.'
'Jij bevriend met Rudolf Jr.?' vroeg ik ongelovig. De huisbaas - meneer Steiner zoals hij graag aangesproken werd door de huurders - had zijn eerste en enige zoon inderdaad naar zichzelf genoemd, dat wist ik al een tijdje, en hij had zowat alle dommigheden van zijn vader geërfd. De baviaan, zo noemde ik hem altijd. Hij haatte me als de pest daardoor, en nu bleek dat die flapdrol op bijzonder goede voet stond met Cindy, wat op termijn alleen maar roet in het eten zou gooien als ik erover nadacht. Cindy was gewiekst, en wist maar al te goed hoe ze haar vrouwelijke eigenschappen moest gebruiken om een mannelijke tegenhanger te overtuigen van een bepaald doel dat ze voor ogen had, eigenschappen waar een leeghoofd als de baviaan ongetwijfeld geen verweer tegen had. Ze zou hem maar al te makkelijk voor haar kar weten te spannen, daar koesterde ik weinig twijfels over. Ze had zich een bijzonder handig wapen verschaft waarmee ze me heel wat moeilijkheden kon bezorgen. Als ze de baviaan kon beïnvloeden betreffende mijn huurachterstand dan zou het niet lang duren vooraleer zoonlief naar z'n vader zou hollen om me nog wat meer door het slijk te halen, tot op de dag waarop die oude Steiner dan eindelijk een uitzettingsnota onder m'n deur kwam schuiven. Tenzij ik haar paaide natuurlijk, dat was ongetwijfeld haar bedoeling. Tenzij ik deed wat ze vroeg, steeds aan haar ingaf zou ze haar dreigementen nooit als actieve wapenfeiten gebruiken. Ze had een kans geroken om me in haar netten te strikken en ze had geen seconde getwijfeld om deze troef uit te spelen, de opportunistische trut. Ik kon het nauwelijks bevatten. Ik stond perplex.
feedback van andere lezers- arwenn
jezus, dat wijf is nog erger dan jij.
Ik zou haar niet graag tegen me hebben, das zeker!
Hoe krijgt ze het voor mekaar.
Hoe ga je je hieruit redden?
Wacht op het volgende deel...
XXX, 'arwenn
Mephistopheles: Ben ik zo erg, dan? Mijn ik personage heeft natuurlijk ook zijn gevoelens... - drebddronefish
Goed stuk alweer. Ik kan zien dat je van dialogen houdt. Ik ook moet ik zeggen. Je kunt er veel mee.
groetjes
Mephistopheles: Klopt, ik schrijf graag dialogen. Dat geeft een verhaal meer leven,
Gr. - GoNo2
Ik sta ook perplex....
Mephistopheles: zittend kan het ook,
Groet. - jan
mijn voorgevoel wordt bevestigd...
grts
Mephistopheles: Het mijne ook!
grts. - Mistaker
Cindy en Rudolf Steiner...lekker koppel.
Groet,
Greta
Mephistopheles: Ze mogen mekaar hebben!
Gr. - killea
Get on with it...........super writing
xx
j
Mephistopheles: Thank you June,
xxxx - jack
Leest als een trein.
Je hebt niet veel geleerd uit je kerstverhaal, zo te zien, op het vlak van vrouwen en manipulatie? :D
Hoedanook: goed geschreven, geen commentaar!
Mephistopheles: Ach, die manipulaties raken over het algemeen mijn koude kleren niet. Zonder conflicten zou het leven maar een saaie bedoening zijn. - henny
Tja, mannen weten nog steeds niet dat bij vrouwen: wie zwijgt stemt toe, er letterlijk genomen wordt. Heel goed vervolg.
Mephistopheles: Blijkbaar wel, hé? Maar dat lesje inmiddels geleerd!
Gr. - koyaanisqatsi
Shit! Wat nu gedaan?!
Mephistopheles: Zoals Gandalf de tovenaar zei: 'when in doubt, Meriadoc Brandebock, always follow your nose' - manono
't Blijft spannend.
Mephistopheles: ben van mening dat het soms wat langdradig is maar daar snoei ik nog wel wat aan - Hoeselaar
Willy
|
