Volg ons op facebook
|
< terug
Fout behang (aflevering honderddrieëntwintig)
Hoewel ik er lange tijd niet geweest was, voelde ik me meteen op mijn gemak in de Gentse flat van burgemeester Flor Polleunis.
Johan had me er met een kwade kop afgezet. Natuurlijk kon hij het niet nalaten om weer een misselijke opmerking te maken.
"Ik las ergens dat burgemeesters in België geen ambtsketting dragen maar een sjerp. Lijkt me lastig als hij die omhoudt tijdens jullie gewip, of gebruiken jullie dat ding als sm-attribuut?"
Ik reageerde niet eens. Johan werd steeds meer een vreemde voor me, en dan nog een heel vervelende vreemde ook. Dat zou een mooie titel zijn voor de roman die ik ooit hoopte te schrijven: Een heel vervelende vreemde.
Het viel me meteen op dat de enorme koekoeksklok was vervangen door een moderner exemplaar, in zwart en wit met een koekoekje er bovenop.
"De ouderwetse koekoeksklok vind je thuis bij opa en oma. Dit is er één met een moderne look," verwelkomde de burgemeester me. Dat was natuurlijk een eigenaardig welkom, maar terwijl hij deze opmerkelijke woorden sprak, sloeg hij zijn armen om me heen. Dat deed me veel meer dan welke aanraking van Johan dan ook.
"Ik denk dat je heel wat te vertellen hebt, dat weet ik eigenlijk wel zeker," verkondigde mijn gastheer. "Wil je wat drinken?"
Na het overlijden van Jestine was ik drank bewust uit de weg gegaan, uit angst tot alcoholisme te vervallen; dit leek me echter wel een verantwoorde gelegenheid om de borrel te nemen waar ik inmiddels een enorme behoefte aan had.
De burgemeester nam een whisky, ik de baco die hij voor me had ingeschonken. Eigenlijk vond ik dat een puberdrankje, maar vooruit, het was me van huis uit meegegeven dat ik een gegeven paard niet in de bek mocht kijken.
We gingen op de bank zitten. Niet te geloven dat ik Polleunis eerst een bejaarde klier had gevonden die me flink op de zenuwen werkte!
De kamer, met het saaie behang en het vale tapijt, was op de andere koekoeksklok na, nog precies hetzelfde. Ik was echter flink veranderd door de geboorte en dood van mijn dochter. Alles wat me eerst belangrijk had geleken - een luxe leventje in die Hillegersbergse villa, het escort- en hoererijgebeuren, het pooierschap van mijn echtgenoot - leek me nu een zielig tijdverdrijf van twee onvolwassen egoïsten die mee wilden spelen in de wereld van de grote mensen.
Na twee flinke slokken van de rum cola, vertelde ik de burgemeester alles wat er gebeurd was na Jestine's geboorte. Niet als droge feiten, maar vanuit het perspectief van mij, de moeder.
Polleunis luisterde zwijgend. Slechts toen ik vertelde dat Johan twee katjes wilde nemen, reageerde hij.
"Wat een harteloze zak is Johan toch. Of katjes een kind kunnen doen vergeten! Waar hebben jullie elkaar eigenlijk ontmoet?"
Als antwoord op deze vraag vertelde ik over het terras waar ik terecht was gekomen na mijn periode van rouw over de verbroken relatie met Berend Arnold. In andere omstandigheden zou ik waarschijnlijk niet al dezelfde avond met Johan het bed zijn ingedoken, hoewel… hij was absoluut niet lelijk en we waren allebei alleen.
"Hij kende die Berend toch?" Ik knikte. "Dan wist hij vast wel dat je je eenzaam voelde en gezelschap zocht. Echt iets voor hem om daar gebruik van te maken."
"Mísbruik," zei ik, "want hij wilde een kind om de familie Leertouwers niet te laten uitsterven."
Ik nam nog een paar flinke slokken van mijn puberborrel.
Voor het eerst wist ik zeker dat ik zo snel mogelijk bij Johan weg wilde.
feedback van andere lezers- KapiteinSeBBos
jaja!
dikke knuffels,
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mistaker: Yesyes!
xxxxxxxx - jan
die puberborrel heeft in ieder geval een positief effect op Jenny!
grtz
Mistaker: Zo is het en dat werd tijd!
Groet,
Greta - sproet
zo, ik ben weer bij met dit verhaal en ik heb ervan genoten.
suggestie voor de titel: 'Vreemd vervelend behang'
liefs, trees
Mistaker: Haha dat boek zou ik meteen kopen!
Liefs,
Greta - ghislaine
Nou nog zien dát ze eindelijk die klojo van een Johan laat zitten.
Mistaker: Laten we het hopen, beter laat dan nooit!
Groet,
Greta - miepe
of neem als titel "de langdradige rare" in plaats van "een heel vervelende vreemde"
of
"de erg ergerlijke onbekende"
ggg!
weer graag gelezen met dit leuke titel-gedoe! Ik kan me daar uuuuren mee amsueren
allé, ik ga weer een karton vullen. Maar de compaq gaat er het laatst in!
bye bye
Mistaker: De langdradige rare, dat kan ook als titel van mijn levensverhaal.
Ik vind dat titelgedoe ook heerlijk joh.
G x - Mephistopheles
Een heel vervelende vreemde is inderdaad geen slechte titel. Het zou over mijn nieuwe bovenbuur kunnen gaan.
Goed behang. Geen terpentinegevaar!
Mistaker: Ik heb gelukkig geen bovenbuur en beneden me zit een Marokkaanse bazar. Gelukkig zijn mijn buren links net verhuisd, wat een misselijkmakend stel was dat! Favoriete bezigheid: 's nachts en 's morgens vroeg enorme ruzie maken. Vooral zij ging hysterisch tekeer dan. De nieuwe buur/buren heb ik nog niet gezien of gehoord.
Groet,
Greta - rob
Als ik een dame een Baco aanbied lig ik gelijk buiten.;-(
Mistaker: En terecht! ;-)
Groet,
Greta
|
