Volg ons op facebook
|
< terug
"Van heksenjacht naar roddeltante..."
Die ochtend al heel vroeg in het dorp. Mie Marie was gaan winkelen bij Gust van achter het hoekje. In het vroege ochtendlicht hoorde ze enkel het geluid van haar eigen voetstappen. Het deurbelletje rinkeltje en Mie Marie stapte het kruidenierszaakje binnen. "Morgen Mietje", klonk de lispelende stem van Gust. "Wat zal het zijn vandaag voor jou? "Dag Gust". Mie klonk erg opgewonden. "Heb je het al gehoord van Treesje van de melkboer?" Voordat hij kon antwoorden raasde Mie al verder. "Wel gisteren heeft de bisschop haar betrapt toen ze haar wasgoed liet waaien aan de wasdraad!". Gust opende zijn mond om iets terug te zeggen, maar Mie sneed hem het woord af. "Wel haar wasgoed, die tussen ons gezegd altijd veel te wit is, kon niet waaien aan de wasdraad!. "En weet je waarom niet?" Opnieuw begon Gust een zin maar werd terug onderbroken. "Wel ik zal je dat eens vlug vertellen, omdat er die dag geen wind was!".
Ze keek hem strak aan. "Weet je wat dit betekend Gust?" Heel even was er een ongemakkelijke stilte. Mie begon te knikken. "Jaja, Treesje van de melkboer is een heks!. Het woordje heks zei Mie bijna fluisterend. Gust schrok zich een aap. "Een heks?", antwoordde hij met verstomming. "Precies!, een duistere ketter!", riep Mie hem nu toe. "Niemand kan zo een witte was bekomen Gust!". De bisschop heeft haar aangegeven en dat is maar goed ook!". Gust kende Treesje van de melkboer erg goed. Ze was een hardwerkende dame die goed voor haar kinderen zorgde. "Die feeks zal niet meer deelnemen aan heksensabbatten". "Heksensabbatten?", herhaalde Gust "Op deze sabbatten ontvoeren ze onschuldige kinderen en doden ze, allemaal in ere van de duistere heer". Hij werd van dit alles een beetje ongemakkelijk. Net toen Mie haar verhaal over de heksensabbatten wou verder vertellen hoorden ze rumoer op straat. Beiden stapten naar de deur van het winkeltje en liepen naar buiten.
Er had zich een menigte gevormd. Mensen joelden opgewonden. Mie en Gust mengden zich in de groep onstuimige mensen om beter te kunnen zien wat er gebeurde. In het middenpunt van de belangstelling en van de groep stond Treesje. Zij was gekleed in een wit gewaad en enkele zogenoemde heksenjagers stonden naast haar. De ene heksenjager hield zijn hand omhoog en prompt werd iedereen stil. Treesje die anders zo goed verzorgd voorkwam, zag er nu moe en bitter uit. "Hier wordt berecht vandaag voor het heks wezen Trees Vilsen. "Trees Vilsen, geef jij toe een heks te zijn en het dorp te hebben voorzien van zure melk en ziekte?". Treesje antwoordde niet, zij stond met gebogen hoofd naar de grond te kijken. "Stilzwijgen is toestemmen", riep Mie met forse stem. Heel de menigte begon weer luid mee te joelen. Plots vloog er een steen recht tegen het aangezicht van Treesje. Zij liet zich huilend op haar knieën zakken. "Dood de heks!!", riep Mie opnieuw.
De heksenjagers namen Treesje mee naar het grote meer, de menigte volgde, nog steeds joelend. In diezelfde menigte zaten ook haar echtgenoot en hun drie kinderen. Haar driejarig dochtertje huilde onophoudelijk, terwijl haar 2 zonen het hele gebeuren nauwlettend volgden. De heksenjager bond haar vast met handen en voeten, ze deden dit met de linkerhand aan de rechtervoet te binden en omgekeerd. "Trees indien u blijft drijven op water wordt bewezen dat jij een heks bent, indien je verdrinkt is uw onschuld bewezen". Nog voor iemand iets kon zeggen werd Treesje in het water geduwd.
Treesje verdronk na een hevige doodstrijd dat ettelijke minuten duurde. Zij verdronk onder de ogen van een menigte mensen in eenzaamheid. Mensen die haar liefhadden, mensen die haar kenden, zij werden allen meegedreven in een massahysterie die gevoed werd door jaloezie. Dit verhaal gebeurde meer dan honderd jaar geleden. Nu de dag van vandaag worden mensen niet meer vervolgd omdat ze heksen zijn, maar jaloezie en onverdraagzaamheid zorgen nog steeds voor het tenietdoen van een persoonlijkheid....
Het groene monstertje heeft soms enorme gevolgen...
Nathalie Vilain
feedback van andere lezers- ivo
het begon heel goed en het stijverde al een beetje in het midden om op het laatst ook mee te verdrinken, het verhaal moest precies rap af zijn .. een beetje de draad wat langer spinnen en de nuances wat meer uitwerken en het was een knaller om 'u' tegen te zeggen.
als welkomstverhaal een hele prestatie - en een wow ..
LilyMayParker: Dank u wel Ivo, voor je toffe reactie
Liefs
Nathalie - yellow
Ik lees meestal snel door een verhaal door, zo ook door dit wat me leuk maar wat flauw leek te beginnen, persoonlijk zou ik de namen hier en daar veranderen om het geheel minder flauw te maken, Gust en Mie die kunnen we op den akker ook begroeten.
Maar dan krijgt het verhaal een zware wending, dit doet me zelfs denken aan het stenigen wat in sommige landen nog steeds gebeurt, je raakt me met het einde van het verhaal, gevoelig, rakend, de laatste zin zou ik weglaten, dat maakt het geheel nog droeviger en meer rakend.
Ik zeg dit met mijn gevoel maar vind dit een zeer sterke prestatie, dus dit is dan ook opbouwend bedoeld, ik wou dat ik zelf zo kon schrijven, groetjes,
Marc
LilyMayParker: en dat is het nou net Marc, jij kunt zo schrijven vriend
liefs
Nathalie
xxxxxx - manono
Ik lees Gust en Mie wel als 'de gewone mensen' die hersenloos roddelen en zo totaal nutteloze misverstanden scheppen die diep kunnen kwetsen voor wie daar gevoelig voor is.
Het hele heksenverhaal is eigenlijk een metafoor voor situaties die nu plaats vinden op de werkvloer of elders.
LilyMayParker: ja, heel juist, jij begrijpt mijn schrijvens erg goed!
liefs
Nathalie
xxxx
|
