Volg ons op facebook
|
< terug
Mijn Amsterdamse www (aflevering 2)
Tijdens mijn wekelijkse woensdag wandeling kwam ik op het Leidseplein terecht.
Het was lang geleden dat ik een bezoek had gebracht aan die grote boekhandel daar vlakbij. Ik hou niet zo van dit soort winkels, hoewel het handig is dat je van afdeling naar afdeling kunt dwalen. Moet je wel een brede interesse hebben natuurlijk.
Na een boek gekocht te hebben in de categorie Engelse literatuur, ging ik naar de reissectie. Bladerend door een boek over Alaska, hoorde ik een stem die me bekend voorkwam. Het was een geluid uit het verleden: het schrille gekakel van mijn voormalige buurvrouw Sonya de Heer.
Ik had helemaal geen hekel aan die vrouw, hooguit werkte ze me enigszins op de zenuwen, maar tijdens mijn 'www inclusief bezoek aan boekhandel' zat ik niet te wachten op ontmoetingen met lui van vroeger.
Sonya was na haar scheiding naast me komen wonen op het Cornelis Troostplein. Ze vertelde me gedumpt te zijn door haar ex, een zekere Maarten. De eerste weken na deze onelegante actie stond ze dagelijks vroeg op, maakte dan een urenlange fietstocht, deed vervolgens boodschappen en ging daarna op bed liggen in de hoop wat te slapen. Ondertussen luisterde ze naar radio M, een regionale radiozender. De verslagen van wedstrijden tussen volkomen onbekende sporters uit het Utrechtse, zorgden ervoor dat ze uiteindelijk altijd wel even een dutje deed.
"Ik ga in de Heer, was Maartens favoriete slaapkamergrapje," vertrouwde ze me ooit toe; op deze informatie reageerde ik met een dom lachje. Waarom houden mensen dit soort info niet voor zich?
Mijn buurvrouw toonde me ook nog een paar foto's van haar ex. Op de een ging hij blijkbaar door een Roger Daltrey fase, met z'n wilde blonde krullenkapsel; op de andere foto had hij zo te zien de jonge Rod Stewart als inspiratiebron gekozen. Ik vond het maar een lelijk mannetje.
Het lukte me om de kakelende Sonya, die in gezelschap was van een vriendin of zo, te ontlopen.
Buitengekomen dacht ik na over mijn verlangen ooit naar Alaska te gaan. Hoe was deze behoefte ontstaan? Waarschijnlijk door een combinatie van de film Insomnia met Al Pacino, het nummer Anchorage van die zeurderige zangeres Michelle Shocked en het feit dat de kodiakbeer zijn leefgebied heeft op eilandjes nabij Alaska.
Vroeger, toen Sonya nog mijn buurvrouw was, schreef ik ingezonden brieven naar Humo's uitlaat onder de naam Ko de Kodiakbeer. Eigenlijk was dat best een leuke tijd…
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Zo kan een bezoek aan een boekenwinkel ook nog eens leuke en minder leuke verassingen inhouden.
Ken ook verschillende buurvrouwen die zich voor literatuur interesseren maar niet naar Alaska willen
Willy
Mistaker: Je kent je buurvrouwen blijkbaar goed Willy, dat je zoiets van ze weet ;-)
Bedankt voor je leuke reactie.
Groet,
Greta - Wee
Je wwww weer graag gelezen.
Leuk, die omweg-denksels in je verhaal.
En die Maarten; wat een loser!
Liefs,
x
Mistaker: Ik hou van omwegen Wee!
Zeg dat wel, mislukt figuur.
Groet,
Greta - Dora
Genieten dit. Je schrijft lekker hoor, ik wacht nu al op de volgende
Herkenbaar. Ik kende ooit een Hella de Heer, net zo'n tiepje...meer een 'CostaBabe' en dan had ik mijn hoofd meestal ergens in Polen hangen, haha
Mistaker: Dank je Dora! Er lopen heel wat De Heertjes rond. Polen en de Costa, da's een té groot verschil ;-)
G - ivo
schitterend
Mistaker: Heel erg bedankt Ivo! Zo'n wekelijkse wandeling inspireert me wel.
Groet,
Greta - hettie35
Mooi stuk, erg van genoten.
Groetjes Hettie
Mistaker: Mijn dank Hettie, die www-stukjes zijn leuk om te schrijven.
Groet,
Greta - Lucky
met plezier gelezen
Leon
Mistaker: Dank je! Die dingen zijn echt leuk om te schrijven, hoop er vanavond weer een op papier te zette,.
Groet,
Greta
|
