|
< terug
Het Archief (Hoofdstuk 2 v1 onvolledig)
Mat klapte het in leer gebonden boek dicht en stopte die voorzichtig in de bijhorende op maat gemaakte linnen tas. De verzameling historische stukken die hij volgens thematiek op de houten boekenrekken naast zijn bed had geordend, was duizelingwekkend. Terwijl Thomas een muur had vrijgemaakt om er diverse posters van halfnaakte vrouwen en opgefokte wagens aan te bevestigen, en daarnaast zelfs nog de ruimte had gevonden om wat vitrinekasten met ditjes en datjes te plaatsen, had hijzelf het vertrek vakkundig van een extra opdeling voorzien door zijn bed te omringen met volgesjouwde doe-het-zelf-bouwsels. In de kamer die hij tijdens zijn eerste jaar ter beschikking had gekregen was hij er met heel veel moeite in geslaagd om naast zijn bed en een uiterst kleine bureautafel nog een nachtkast te plaatsen, maar zelfs de meest ingenieuze architect zou meer moeite hebben gehad om in deze nieuwe slaapplaats, die minstens vijf keer zo groot was, nog een plekje te vinden om zoiets triviaals als een kapstok neer te poten. Mat bewoog zich er gezwind omheen en ruilde het boek voor de doos die hij van Carl had bekomen.
Het deksel waarin het logo van een plaatselijke koekjesfabrikant in reliëf was uitgewerkt vertoonde lichte roestvlekken en liet helemaal niet vermoeden dat de inhoud van grote waarde kon zijn voor wie dan ook. Hij moest nog steeds terugdenken aan wat zijn professor hem had verteld. Had hij het echt goed begrepen, dat Carl verwees naar de Catacombe? Onbeperkte toegang tot de Catacombe? Wat hij wist van die plek, die zich volgens de overlevering bij de studenten als een gigantische kelderruimte onder de bibliotheek van Grainsdale zou uitstrekken, was beperkt tot wat fantasierijke verhalen die de studenten opdiepten wanneer ze in het Corner Cafe aan een overdaad alcohol waren blootgesteld. Niemand was er ooit geweest en de diverse vigerende beschrijvingen van deze ondergrondse ruimte durfden nogal uiteenlopen van een muffige kruipkelder waar enkele eeuwen geleden geestesverruimende kruiden werden geteeld, tot een gigantische high-tech schuilkelder voor aliens die hun vorige verblijfplaats in Area 51 overspoeld zagen door toeristen. Niet echt een gegeven om lang bij stil te staan dus. Maar wanneer Imbrechts die term in de mond nam, had het hele concept meteen een groot stuk aan geloofwaardigheid gewonnen.
Hij opende de doos en nam het kleine gele post-it-briefje bij de hand. Veel was er echter niet uit op te maken. In slordige inktstrepen had iemand er de getallen 610, 987 en 2584 op geschreven en rechtsonder stond iets wat kon doorgaan voor een paraaf, een zespuntige miniatuurster met daarin de letter A. Mat raakte er niet wijzer van. De geheugenstick, daar zou de nodige informatie op terug te vinden zijn, dat kon niet anders. Hij stopte die samen met de sleutelkaart en het briefje in zijn broekzak, trok snel zijn schoenen aan en sloop zo stil hij kon de kamer uit. Met wat geluk zou hij het volledige computerlokaal voor zichzelf hebben.
Iedere student had een eigen toegangscode om het computerlokaal te gebruiken, en dat was 24u op 24 via de zij-ingang van het hoofdgebouw toegankelijk. Mat haastte zich ernaartoe, over de verlaten private parking tot bij het vaalblauwe metalen portaal. Op het aangrenzende atletiekterrein kon hij een eenzame sportieveling rondjes zien lopen. Bij elk ingedrukte cijfer lichtte het controlepaneel zwak op, gevolgd door drie korte bliepgeluiden ter bevestiging van de correcte input. Achter de deur hoorde hij het slot ontgrendelen en hij spoedde zich naar binnen.
Zoals hij al vermoedde was hij de enige leerling. Hier kon hij in alle rust het materiaal van prof Imbrechts bekijken. Hij stopte de usbstick in de aansluiting en wachtte geduldig tot de computer die opende.
feedback van andere lezers- Mistaker
Aan de fb van Dora heb ik niets toe te voegen.
Groet,
Greta - Dora
Oef, en toen...
spannend, goed geschreven weer. Informatief, uitgebreid en ik zie er de beelden bij. - VUURKRACHT
Boeiend en vlot schrijf je Kahn,
uitnodigend om naar de volgende aflevering uit te zien!
Je houdt er de spanning in!
Groetjes!
|
