|
< terug
Een beestig verhaal - 2.2
II.- Louis, Astrid, Jessie :
"Louwieke van de belastingen" ; zo werd hij door alle buren in het flatgebouw genoemd. Nu ja, genoemd was een groot woord, want met de meeste onder hen had Louis nauwelijks contact en zo een praatwaterval was hij dan ook weer niet. De meesten bewoners kenden zelfs zijn volledige naam niet want op het belletje in de hall stond "de Cauter L" genoteerd. Ze moesten eens weten dat hij de kleinzoon is van wijlen Baron Yper de Cauter uit het Westvlaamse Zillebeke, dacht hij bij zichzelf. Elk jaar rond de maanden april en mei dan kenden ze hem wel hoor, dan vroegen ze steeds om hun belastingsbrieven invullen. Dat wel ja.... maar anders kon er met moeite een goeiendag af.
Sinds zijn relatie, nu twee jaar geleden, met de extraverte Marie-Therèse op de klippen liep ging alles bergaf. Hier en daar had hij nog wel eens contact maar het bleef bij praten en een sporadisch emailtje.
Wat een geluk dat hij zich nog kon vastklampen aan z'n beste vriend Bas, een vriend die altijd klaar stond om te luisteren.
Jessie woonde net om de hoek van de hondenweide. Lekker makkelijk, hoefde ze niet te ver te lopen om Bandiet uit te laten. Ze had het zo al druk genoeg met haar 4 jongens, waarvan de oudste 10 lentes telde en de jongste 6 maanden. De jongste was een ultieme poging geweest om haar hartenwens in vervulling te laten gaan, namelijk de geboorte van een dochter, maar het lot had anders beslist. Desondanks waren haar man en zij dolblij met deze nieuwe zoon, die door de grote broers vanaf dag 1 verschrikkelijk werd verwend. Tijdens deze laatste zwangerschap had ze afscheid genomen van haar baan als verkoopster in de hippe kledingwinkel in het shoppingcenter en sinds enkele dagen was ze aan haar nieuwe carrière als onthaalmoeder begonnen. Een hele hap, zou je denken, maar Jessie was dol op kinderen en op beesten en draaide haar hand niet om voor een mondje meer of minder. Bandiet werd een half jaar geleden toegevoegd aan het drukke, chaotische, maar zo gezellige gezin. Tijdens een bezoekje aan het asiel stal hij onmiddellijk het hart van het voltallige gezin, en werd prompt aangesteld als kapitein om de 2 katten onder de duim, lees poot, te houden.
In gedachten verzonken keek Astrid van op haar balkon over de daken van de oude stad. Ze rookte weer.
Hoe was het zo ver kunnen komen dat Philip er van door was met haar beste vriendin? Waarom weigerde hij alimentatie te betalen en waarom had ze nooit geweten dat hun villa op naam van zijn zaak "Diamonds N.V." stond? Al haar persoonlijke bezittingen had ze verkocht. Ex-Jaguar, ex-juwelen. Ex.
De krassen op haar ziel deden pijn; de eenzaamheid woog zwaar. Ze aaide haar hond.
........./.........
wordt vervolgd.
feedback van andere lezers- Wee
Leuk om de personen wat beter te leren kennen.
Kom maar op met dat vervolg :)
x
elpe: Ook voor ons is dit een verrassing
thx ffb - Dora
Ben benieuwd
elpe: wij ook , want er is géén scenario voorzien, we zien hoe we op elkaar inschrijven...
leuk
|
