Volg ons op facebook
|
< terug
Hella is dood, leve Hella
Ja, nu kan het wel. Eindelijk. Hoe kenmerkend.
Een leven lang zeer bevlogen en magisch schrijven. Met hart en nieren, diepzinnig de prachtigste metaforen inzetten voor de beschrijving van een karakter. Als vrouw weten dat je werk goed is. In de schaduw van de hoge 'goed gekeurde heren' je 'ding' doen. Op tafel liggen bergen boeken.
Zojuist is geschiedenis geschreven. Kees 't Hart nam het voortouw
"Schande," zei hij, "dat ik er altijd overheen heb gekeken. Dat ik twaalf jaar geleden pas ontdekte hoe vol, diep en magisch haar schrijven is. Hella las je niet, dat was leesvoer voor je moeder."
In mijn hart steeg hij een sport op de ladder. Eindelijk een man die van zichzelf durft zeggen dat hij zich heeft vergist. Zo zet de jonge man al het vrouwvolk in één klap aan de nietszeggende kant: je moeder neem je uit woede niet serieus en je aanstaande wordt afgeserveerd zodra die waanzinnige vlinders van verliefdheid in zichzelf zijn verzopen, dacht ik. We kennen mensen bij leven niet de waarde toe die ze verdienen, maar zodra ze het loodje leggen wordt er gewroet in wat men heeft doodgezwegen. Gelukkig deed niet iedereen dat bij Hella.
Monica, Brands tweede gesprekspartner bij 'Boeken', vertelt uit ervaring persoonlijke anekdotes over de vrouw die niet zo keurig was als 'men' dacht, juist vrij en wijds buiten dijken dacht...
"Als Mul(l)isch de Nobelprijs wint, spring ik naakt in de gracht," heeft ze ooit geroepen, vertelt Kees.
"Waarmee ze bewees zichzelf dondersgoed te kennen, humoristisch en gevat te zijn," reageert Monica alert.
Kees legde ook uit: "Wij jongens vinden onszelf zo belangrijk en een verbintenis, daar doen we niet zo aan. We zien verliefdheid niet als opmaat naar een echte verhouding en plegen zelfmoord uit wanhoop als het over is. Daar wordt jongensliefde zo lekker dramatisch van."
"Of jullie nemen er één bij, voor het opwindende seksleven dat je jong houdt. Dat is modieus," vult de schrijfster naast hem aan, die met La Haasse reisde. Zij weet het uit eigen ondervinding dat Hella totaal geen verbeelding had. "Ach, dat binnendijkse denken en pompeus jezelf belangrijk vinden was niets voor haar, Hella deed niet aan dat soort zotheid, verliefdheid sloeg ze over. Ze beschreef wat het is om voor een relatie te kiezen en er voor over te hebben wat nodig is," zei Aleid.
In 'Oeroeg' schreef ze al waarmee ze zich de rest van haar leven zou bezig houden: Toverplaatjes, waarvan je met een scherp potlood de verborgen voorstelling tevoorschijn krabt.
Schrijfster, echtgenoot en moeder. Emancipatie tot op het bot, maar er niet Dol-geMinaad over roepen. "Nee, dat doen anderen al. Het goede voorbeeld zijn, hopen dat het ooit gehoord wordt via mijn boeken, want wat ik schrijf ben ik. Gelaagdheid waar de lezer overheen kan, mag of wil lezen," antwoordde ze in het interview met Freriks vanwege haar tachtigste verjaardag. Hella stopte na een jaar met een succesvol tvprogramma naast Godfried Bomans. "Omdat ik voor het schrijven op de wereld was," glimlachte ze in datzelfde gesprek
Waarom hebben we in dit kikkerlandje toch zo'n grote bek, denk ik als Nederlandse. Hella ontroert me. Ze kende zichzelf door en door en nam de moeite haar personages lagen mee te geven.
Hella is dood, leve Hella.
PS, zondagvanmiddag om vijf uur was de ontroerend goede documentaire van Max Pam...
feedback van andere lezers- mephistopheles
Hella ken ik niet, Mulisch wel maar ben er niet zot van. Had hem liever in de gracht zien springen
Dora: Ik heb mijn schilderijen nooit met mijn voornaam ondertekend om te voorkomen wat Hella wel overkwam, want zodra men weet dat je vrouw bent is het niet de moeite waard. Tot de 'waarde' heren die dat bepalen zelf meer wind blijken te builen dan het doorwrochte werk van hun gelijke ... Dank je wel mephistopheles. - greta
Lang geleden gelezen, haar boeken stonden op de examenlijst. Oeroeg heb ik nog een ter hand genomen later.
Fijn dat je een herdenking schreef Dora.
Dora: Dank je greta. Ze verdiende het, vond ik ... - koyaanisqatsi
Moet dringend eens wat van Hella lezen. (maar dat zeg ik al vijf en twintig jaar, tot mijn schande) :-(
Dora: Zou ik maar doen, als je eens tijd hebt... - Wee
Bijzonder stukje, top!
Dora: Dank je Wee. - bessy
drie en negetig jaar mogen worden
dood gaan en zoiets bijzonders nalaten
dan heb je toch een eeuwig leven
de titel kan niet beter en zoals jij over haar schrijft ...
bessy
Dora: Ik vond dat ze het verdiende. Dank je Beske - ERWEE
Mooi stuk Dora; Hier werd in een journaal gezegd: ze was veruit de evenknie van Hermans, Claus en Reve.
Dora: Leuk iets van je te horen ERWEE, dank je - Mistaker
Ze mocht blij zijn dat ze niet in één adem genoemd werd met die windbuil van een Mulisch!
Groet,
Greta
Dora: Ze is nooit bij hem op bezoek geweest terwijl ze vanuit haar huis zo op het zijne keek.
Mulisch zei: " Twee bergtoppen groeten elkaar enkel vanuit de verte." Zelfs met dubbel l blijft zijn uitspraak mullige kul van over getild gelul
|
