Volg ons op facebook
|
< terug
Haar pijnlijke wereld. (kortverhaaltje over s.m.)
Ze was niet mooi, nooit geweest en daarom had ze in haar leven nooit de witte paardenprins ontmoet.
Een vrouw in hart en nieren, dat was ze wel, hoewel ze daar ook aan twijfelde als ze naar haar benen keek die enkel striemen en vetlaagjes sinaasappel vertoonde. En toch wou ze ook graag liefde maar de mannen die zij tegenkwam zagen enkel maar haar kut.
Ach ze was soms zo kwaad, ze wou wel wraak, ze wou iets betekenen, sterk zijn zodat ze uit haar sombere wereld kon ontsnappen, een wereld waar zij de lakens kon uitdelen en waar iedereen haar mooi vond, het was een wereld vol hemelse pijn.
In het zaaltje stonden spiegels, een paar kapotte lampen en wat blauwe schijn,
in het midden hing een soort van bol waar je in kon kruipen en dan moest het slot erop, de handboeien en de voetboeien, ze hadden er werkelijk alles. Je kon de sfeer hier opsnuiven,
de reuk van zweet, bloed en seksualiteit, het was zalig om haar wereld te ontlopen.
Daarom kroop ze in die bol en mochten ze haar bekijken, ja van dichtbij hoe de piercings uit haar schaamstreek werden gerukt en hoe ze met dierlijke kreten bevestigde dat ze de pijn kon overwinnen en samen met wat druppels bloed kwam ze al spuitend klaar, dat is wat ze wou.
Ze zag dat mannen er plezier in hadden, ze genoot er van hoe ze zichzelf rukten en stevige stralen sperma spoten, ja ze vonden haar heerlijk aan alle kanten, hier kon ze zichzelf zonder schaamte bloot geven.
Als ze 's morgens uit de douche stapt en haar verdomde donkere dekens weer aantrekt om goed verborgen naar de klas te vertrekken dan heeft ze weer spijt, ze gaat telkens dat stapje verder en het werkt soms zo verslavend maar wat zouden de kleuters denken moesten ze haar donkere wereld kennen. De meisjes zouden het niet begrijpen maar de jongentjes, ach wat…
onschuld is een grote leugen, ze doen al stoer van in de peuterklas en later zullen ze weer lachen met de meid die voor hen buigt als slaaf want de mannen blijven meesters aan de macht.
feedback van andere lezers- warket
Dit is eerlijk geschreven of ben ik naief? yellow: als je bedoelt, autobio, neen... ik probeerde een sfeer weer te geven maar zelf vertoef ik niet in die middens, heb er ook geen behoefte aan, dank voor je reactie - Dora
Jaja, het leven in hoog en laag, diep en plat, hol en bol
Lekker geschreven wel - Wee
Rauw, en toch raakt 't.
x - Mistaker
Goed geschreven verhaal. Ik heb ook ooit een verhaal over sm geschreven en de mensen (m/v dus) die voor de S-rol kiezen, zijn over het algemeen lui die in het dagelijks leven stevig de touwtjes in handen hebben. Ze vinden het heerlijk om eens níet de controle te hebben, nou eens níet alles zelf te moeten beslissen. Dat klopt dus niet met de persoon die jij hier beschrijft maar dat maakt je verhaal niet minder rakend hoor.
Groet,
Greta - Mariechristine
Hoewel vanuit het vrouwelijk standpunt geschreven , merk ik toch dat hier een man aan het woord is. Wel suggestief.
|