naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

3.Een hapklaar tussendoortje

door Innaamvan

Daarna maakte je je zo snel mogelijk uit de voeten. De volgende dag kon je er zeker van zijn dat het ongeluk je slachtoffer overviel. Precies zoals jij genoteerd had in je instructies.
Nu, de mensen in Vijfwegen hadden geluk: ze waren absoluut niet wraakzuchtig en waren toch allemaal op één of andere familie van elkaar. Al vanaf het prille begin, nog voor de Noormannen waren binnengevallen, waren er regels uitgeschreven. Hele wetten hadden ze gespendeerd aan hun raadsel; Wat kon, wat mocht en wat absoluut verboden was… En de slotsom was eenvoudig: wie het ooit waagde om het Kruispunt te gebruiken om mensen zware schade toe te brengen zou zwaarder gestraft worden dan de vervloekte. De galg stond naast de boom. Klaar voor gebruik. Meermaals, in de prille jaren, toen Vijfwegen niets meer was dan drie hutten en een boerderij, had het ding zijn dienst bewezen. Om de 2 jaar werd er ook een nieuwe galg gemaakt. Met uiteraard, de nodige festiviteiten. Niets is er zo goed voor de groepsgeest van een gehucht als een ophanging van een buitenstaander. Daar waren de mensen dan weer een poosje zoet mee.
En buitenstaanders waren er genoeg. Zwervers, sukkelaars op de dool, een rover hier en daar. Vijfwegen nam het niet zo nauw. Niet iedere gehangene had de Boom aangeschreven. Maar dan kregen ze term ' voorbeeld voor de anderen' en dan had ook deze stumper een hoger doel. Vanuit zijn perspectief gezien was het maar een magere troost.
Ook vandaag nog maakt het zesde leerjaar van het dorpsschooltje iedere 5de mei een galg die dan naast de boom wordt gezet. Zonder dode. De dag van vandaag zijn kinderen zoveel gewoon dat een ophanging volkomen te verwaarlozen is bij datgene wat ze zien op tv. Bijgevolg was de galg al tientallen jaren niet meer in gebruik. ( niet zoveel jaren als jij denkt, beste lezer, bijlange niet zoveel)
De mensen van Vijfwegen waren banger van de roddels die zouden volgen dan voor mogelijke vloeken. Vandaar dat niemand het waagde om één van zijn dorpsgenoten een ferme loer te draaien. De enige die voluit gebruik v maakten van deze legende waren kinderen en jongeren. Die wensten dat hun vriendje uit een boom viel en een tand brak of dat de doelman van de tegenspelers net die dag koppijn had…
Maar ooit had iemand alle regels naast zich neer gelegd. Op het briefje dat in de boom werd gehangen stond er eenvoudig...

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 1

Uitstekend: 0 stem(men), 0%
Goed: 1 stem(men), 100%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 1 stem(men)