naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

22, ( en dat op een Kerstdag...)

door catharina

( Ik heb, na het lezen van uw vorige reactie, een mailtje gestuurd naar ' de firma' en hoop dat alles nu in orde komt zodat ik ook actief deel kan nemen aan het 'verhaal - en gedicht gebeuren'. Spannend)

Moeten we daarin?' Joke keek bedenkelijk naar het gat in het gras. Ze hadden de vorige nacht doorgebracht in een nieuwe schuilplaats terwijl de storm zich gewoon opnieuw had herhaald. Joke had geen oog dicht gedaan, hoewel ze allemaal diep in de grot waren gekropen.
Pas laat in de voormiddag was het weer gekalmeerd en konden ze veilig naar buiten. Soras had hen doelbewust naar hier geleid en zat al met zijn benen over de rand. Met een lichte frons keek hij naar haar op en vervolgens weer naar beneden. Het idee zat hem duidelijk ook niet lekker.
'Hoe kan je dat nu weten?' Alex moeide zich nu ook.
'Het gras, natuurlijk. Het is…' Soras zuchtte. ' Het is hierin, Alex. Leg je erbij neer dat ik het weet en jij niet. Heb je het schaap gehoord vannacht?'
Alex ging de kring rond, iedereen keek hem met dezelfde spottende uitdrukking aan. Hij had duidelijk iets gemist. De anderen hadden het allemaal gehoord. Het aanhoudende, zielige geblaat had eenzaam geklonken in de nachtelijke heuvels. En toen gewoon plots niet meer.
Soras wees naar het kadaver dat ze zonet hadden gekruist. Iets had er grote gulzige happen uitgenomen zodat er niet zo heel veel schaap meer restte. ' Dit is het betreffende schaap. Het was gisteren gelukkiger dan nu. Stom beest.'
En hij gleed de put in.
Alsof hij werd opgeslokt door enkele polletjes gras.
'Kom maar,' klonk het gedempt van beneden. Joke beet op haar lip en ging op de rand zitten. Ze had haar jas in de grot moeten laten. Hij maakte teveel lawaai.
Wel hadden ze stokken en kaarsen bij. De stokken waren omwikkeld met stroken linnen en in olie gedompeld. Bijna de hele voorraad van de grot hadden ze erdoor gejaagd.
Soras ving haar op toen ze naar beneden sprong. Hij lachte haar bemoedigend toe.
Joke zou veel doen om zijn goedkeuring te krijgen. Ze wilde dat hij trots was op haar.
Soras was iemand voor wie je extra hard je best wilde doen.
Het was donker beneden, maar hier en daar raakte het daglicht doorheen de bodem. De anderen kwamen snel achter haar aan.
'Liggen de stenen klaar, Råvin ?' Råvin gleed als laatste naar beneden en landde zacht. Met een droeve blik op het daglicht boven hen schoof hij naar achter in de rij. Net voordat hij naar beneden was gekomen had hij enkele grote stenen tot aan de put gesleept.
'Ja.'
Als ze langs dezelfde weg terug boven kwamen dan moesten ze de ingang dichtsmijten voordat de Rimpelhuiden naar buiten stroomden.
'Mooi, dan gaan we.' En met Soras op kop, liepen ze achter elkaar de lage tunnel in. Algauw moesten ze op handen en voeten verder. Joke voelde zich compleet ingesloten.
'Je doet het prima, Joke,' Jonas, die achter haar kroop, raakte even haar voet aan. ' Soras heeft gezegd dat de tunnels breder worden als we verder zijn en…'
'Ja, en als Soras het zegt dan moet het wel waar zijn.' Alex lachte spottend. ' Beseffen jullie wel waar we mee bezig zijn?' Op een lerarentoontje ging hij verder: ' Even samenvatten: we kruipen in een onbeveiligde tunnel onder een moerasland. O, de troost: straks wordt het een compleet grottenstelsel waar we in kunnen dansen. En waarom doen we dat ook al weer. Oja, omdat een blonde freak ons dat vertelt. Jullie zijn stommeriken. We zijn al 2 nachten weg. Onze ouders moeten intussen gek van ongerustheid zijn. Maar willen jullie ze geruststellen? Nee, laten we nog een dag langer door de bergen hollen. Met een boerenpummel die denkt te weten waarmee hij bezig is. Die gast is geschift en jullie bevestigen hem daar nog eens in. Jonas, hoor je me wel? Ik zei…'
'Spaar je adem, Alex,' gromde Jonas misnoegd. Alles wat Alex zei had ook al zijn gedachten doorkruist. Ze waren al 2 dagen weg. Beneden moest het een gekkenhuis zijn. Iedereen zette waarschijnlijk alles op alles op vier verloren gelopen toeristen terug te vinden. En dat terwijl ze er na de eerste nacht al een einde aan konden maken, al veilig terug in hun eigen bed konden slapen. Alle argumenten had hij al onder de loep gelopen. En hij had ze netjes verworpen. Als hij iets wilde betekenen in het leven, dan zou dit het moment zijn. Slechts een aantal grote keuzes zou het verdere verloop van zijn volwassen leven bepalen, hij zou de goede maken. ' Een beetje vertrouwen in de medemens kan geen kwaad. Mijn ma overleeft het wel drie dagen zonder mij ook. Des te gelukkiger zal ze zijn als we terug zijn. Met Elke.' Het laatste gaf de doorslag. Hoe zou hij anders ooit nog één nacht gerust kunnen slapen? Het was niet uit menslievendheid dat hij haar wilde vinden, het was als zoethouder voor zijn eigen geweten.
'Vorig jaar,' Joke hoorde Råvin s stem nauwelijks. ' hebben de Rimpelhuiden zeven van ons geroofd. Soras heeft ze gevonden, Alex. En Soras kreeg hen en ons ook opnieuw veilig naar boven. Hij is goed in wat hij doet dus hou op met klagen. Je mag commentaar geven als we boven staan en je het beter zou kunnen. Nu hou je jouw mond en kruip je verder en doe je alles zoals gezegd. Als jij jouw vriendinnetje had verdedigd als een echte man, dan waren we hier niet.'
Alex verslikte zich bijna. ' Een echte man? Hoor wie het zegt…' maar hij zweeg. Het verwijt had duidelijk toch indruk gemaakt.

feedback van andere lezers

• ivo
  jaja, je weet je rimpelvel goed te verkopen, het blijft een spannend tienerboek en ik denk dat als je het voor een brede publiek wil maken meer maturiteit moet inleggen - wat ik met maturiteit bedoel lees je bv in het vervolgverhaal van koyaanisqatsi ONDER SATRAPEN - een totaal ander verhaal maar je leest wel maturiteit in zijn karakters - dat is iets dat je moet leren te bedwingen en te maken, elk figuur heeft zijn karakter en eigenheid en het verhaal daarentegen is van de verteller die ook nog eens zijn eigen inslag heeft. Nu zit je er teveel met je neus op, iets meer afstand - in de verhaallijn en meer een volwassen kijk op de zaak, maakt maturiteit :)
  
  Goed dat je met de firma gemaild hebt - ik denk dat je op weg bent naar veel moois, maar je weet, zulke weg is bezaaid met putten, kijk niet naar die putten maar vooral naar het moois dat jezelf tegenkomt. Geniet van de wegen en de bochten en de hindernissen, het zijn zo te lezen ook mooie plaatjes.
  
  het blijft boeiend, zonder meer :)
  catharina: Ok, ik ga dit gewoon inkaderen. Gelukkig is deze creatie verzonnen voor een puber, dus daar kom ik nog mee weg.Ik denk niet dat een breder publiek mijn doel is. Het idee alleen al bezorgt me bibbers :). De wereld zit er niet op te wachten, denk ik. Poduimvrees hé. Hartelijk bedankt voor deze leerrijke info. ( ik lees het ander vervolgverhaal ook en er is idd een hemelsbreed verschil. Mijn personages zijn meer mijn vriendjes hé...om ene mee te gaan drinken, of 2 als het goeie zijn)
• doolhoofd
  Alex is dus duidelijk de klootzak in het verhaal.
  catharina: Op zijn minst het Ettertje, met hoofdletter :) Naar het schijnt bestaan zulke mensen echt, heb ik me laten wijsmaken...maar ik ben dan ook heel erg naïef.

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 4

Uitstekend: 2 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 2 stem(men)