Volg ons op facebook
|
< terug
25. Wel, uitglijden is geen optie.
'Hoe weet je dat?' Alex negeerde de bestraffende blikken van zijn vrienden. ' Ik mag het toch vragen?'
'Dit is hun koelkast.' Soras kneep zijn ogen samen tot spleetjes. ' Hier bewaren ze hun voorraad. Vorig jaar vonden we de anderen hier ook.' Hij keek naar Råvin terwijl hij zei en Råvin sloot enkele tellen lang zijn ogen. Het speet hem zo hard voor zijn vriend.
Telkens er mensen vermist waren, meegenomen door de Rimpelhuiden, vroegen ze schoorvoetend ofdat Soras het misschien niet zo geheel toevallig zag zitten om af te dalen…
Toen Råvin zijn ogen weer opdeed, keken zowel Jonas en Joke hem vragend aan.
'Alles in orde?' Joke was ongerust geworden. Er speelde iets en hoewel ze beide jongens pas 2 dagen kende, waren ze 2 open boeken. Liegen en dingen verstoppen waren duidelijk niet gewoon in hun wereld.
Råvin keek ronduit bezorgd en Joke begon al te vrezen dat er iets heel erg mis was.
'Is Elke dood?'
'Hmmm, wat?' Råvin knipperde met zijn ogen. ' Nee, waarom denk je dat?'
'Je kijkt zo…bedrukt.' Råvin keek haar uit het lood geslagen aan en Joke bloosde.
'Euh, het is niets. Ik weet zeker dat we jouw vriendin heelhuids aantreffen.' Hij glimlachte. ' en dan kunnen jullie naar huis.' Hij keek verstoord op toen Alex luid zijn keel schraapte.
'Goed, hebben jullie een plan of blijven we hier wachten tot Elke naar buiten komt gewandeld?'
God, wat kon Alex toch irritant zijn!
Joke schudde vol afkeer haar hoofd.
'Wel,' Soras gleed naast hen op de grond. ' Jij gaat naar binnen,' hij wees naar Alex. ' Je maakt haar los en wij houden de wacht. Daarna haal ik jullie hier weg. Dat is mijn plan. Is het niet van een schitterende eenvoud?'
'Pardon? Waarom moet ik naar binnen? Jullie zijn toch de ervaringsdeskundigen?'
Joke grijnsde en ook Råvin s ogen glinsterden van pret. Doodserieus viel hij zijn vriend bij.
'Ja, juist daarom. Het is toch logisch. Zowel Jonas als Joke hebben zich al bewezen tegen die vreetzakken. Jij nog niet. Dus kunnen we onmogelijk iemand naar binnen sturen die met een mes overweg kan. Dit is de enige in en uitgang. Iedereen zal hier nodig zijn, mochten ze aanvallen. Dus, jij naar binnen. Daar zijn er geen, op dit moment.' Hij klopte Alex op zijn rug. ' Geen paniek, vriend, we beschermen je wel. Hoe langer je wacht, hoe groter de kans dat ze opduiken. Dus, hup…'
Elke was totaal verrast door het licht. In twee dagen tijd had ze niets van licht gezien en de duisternis, bomvol geluiden, was doodeng geweest. Ze dook in elkaar, bang dat die dingen terug waren. Ze zouden in haar porren, in haar armen en benen knijpen en die vieze snuffelgeluiden maken.
Elke zag bolletjes.
'Elke?' Schoorvoetend, alsof er geen antwoord verwacht werd.
De stem verraste haar nog meer dan het licht.
'Alex? Echt waar?' Een enorm gevoel van opluchting stroomde door haar heen. Al die tijd had ze niet gemerkt hoe bang ze eigenlijk wel was geweest. Had ze zich voorgenomen dat het allemaal niet echt was. Dat alles in orde zou komen omdat zo'n dingen in films altijd in orde kwamen.
Tot nu.
Alex gluurde gejaagd over zijn schouder, zette zijn licht tegen de muur en kwam behoedzaam dichterbij.
'Is dat echt een fakkel?' Elke voelde een lach borrelen. Dit was te absurd om waar te zijn. Ze had gezworen om hem 2 blauwe ogen te meppen omdat hij haar niet beschermd had. En nu kwam hij haar old school redden.
De kooi stelde niet veel voor. Houten stokken voor de ingang. Maar Elke zat vastgemaakt aan de muur met stinkende touwen van gevlochten planten. De geur ervan was enorm.
'Maak me dan toch los, snel.' Alex aarzelde, maar er kwam een gefluister van buiten hun nis die hem duidelijk aanmaande om ' verdomd snel door te doen.' Hij gehoorzaamde prompt.
'Wie is er daar nog?' Elke wist absoluut zeker dat Alex haar niet alleen was komen zoeken. Zo zat hij niet in elkaar. Ze had tijd genoeg gehad om na te denken. Over het feit dat zij geroofd werd omdat Alex haar simpelweg alleen had gelaten. En dat terwijl Joke en Jonas in het midden van het gevecht hadden gezeten.
'Jonas en Joke en dan…' Alex zaagde het touw door met zijn mes.
'Råvin en Soras, je weet wel, die twee homo's.'
'O, juist.'
'Ben je in orde?' Alex herpakte zich. ' Natuurlijk niet, ik wil maar zeggen: hebben ze niet van je gegeten?'
Hij maakte haar snel los terwijl de absurde zin oploste in de bedompte lucht. Hebben ze niet van je gegeten? Welke vraag was dat eigenlijk? Eentje die ze hopelijk nooit meer zou moeten beantwoorden.
'Elke?' Het klonk uit de schaduw. Elke wankelde aan Alex hand de lichtkring binnen. Joke omhelsde haar snel. Nu pas voelde ze de tranen lopen en ze snufte keer op keek dank je wel.
Ook Jonas gaf haar een stevige knuffel en kneep zacht in haar hand: ' Nog een beetje dapper zijn, Elke.' Fluisterde hij en Elke kneep dankbaar terug.
'We moeten ons haasten.' Iemand liet het licht van zijn fakkel door de lege gang gaan.
Elke draaide zich om. Daar stond die snotneus met zijn donkere haren.
Zijn gezicht was zo vuil dat het bijna zwart was en hij zag er nerveus uit.
'Soras?' We moeten weg, nu.' Soras knikte, knipoogde naar Elke en nam de fakkel over van zijn vriend.
'Råvin , jij zorgt voor …Elke,' hij knikte naar haar. ' Ik kijk voor let wel op de anderen. Jonas…' Jonas keek geschrokken op nu hij ook een eigen taak kreeg. '…zie jij het zitten om op kop te lopen. Ik gids je wel.'
'…euh, ja, ik denk het.' Het moesten niet altijd dezelfde zijn die op kop liepen.
Soras liep tussen Jonas en Alex. Zijn drie pupillen volgden hem gedwee.
'We zullen moeten rennen,' Elke schrok op. De vreemde, zachte stem van de andere jongen klonk dichtbij. Hij greep haar hand.
'Laat niet los. Als ze komen, dan neem je onmiddellijk mijn fakkel. Ze zijn bang van het licht. En ga achter mij staan, wat er ook gebeurt, kom niet voor mij. Begrepen?' Ze knikte. Ze had hem aan het werk gezien met die bijl van hem.
Nee, voor hem opduiken leek niet zo'n goed plan.
'Ik heet Råvin , trouwens.' Hij lachte en de spanning verdween één tel van zijn gezicht.
'Elke, ik ben Elke.'
'Ja, dat hoopte ik al. Anders hadden we een probleem.'
Ze renden.
De tunnels door.
Jonas op kop, zwaaiend met zijn fakkel, het mes in de andere hand. Daarna Soras, Hij had intussen Joke bij de hand en trok haar mee. Hij gaf nu en dan instructies aan Jonas. Links, rechts, pas op…
Dan Alex, die goed had geluisterd en de schaduwen in de gaten hield. Na Alex kwam Råvin , die Elke op sleeptouw had. Een fakkel in zijn andere hand.
Jokes hart bonkt in haar keel. Ze kon zich niet eens herinneren wanneer ze voor het laatst zoveel gelopen had. Ze verdiende nu al een tien voor bewegingsopvoeding.
'We halen het,' Alex snakte naar adem.
De kreun kwam uit zes kelen tegelijk. Nooit te vroeg juichen, het telde duidelijk overal.
'Stt,' Jonas liet hen bruusk stoppen en keken vragend achterom. En toen hoorde Joke het ook: het plenzen van natte voeten.
'Ze zijn er al een poosje,' Råvin lichtte hun bij. ' Ze kunnen ons niet direct vinden maar we moeten voortmaken.'
'Het is maar een woord,' Jonas ging er opnieuw vandoor, keek of zijn kleine kudde mee was en schoot de gangen in die Soras hem aanwees.
'Ze halen ons in,' Råvin ademde gejaagd. Hij had de achtervolgers al een hele poos geleden gehoord. Het was een kwestie van tijd.
'Joke, neem haar hand,' Råvin schoof Elke door. ' Rennen! Ik hou ze wel een poosje bezig.' Hij haalde diep adem.
'Råvin ?' Soras draaide zich om toen hij het oponthoud merkte in de achterhoede.
'Breng ze naar buiten, Soras. Jij kent de weg. Ik haal jullie wel in.' Soras deed zijn mond open om iets te zeggen maar de Rimpelhuiden doken opgewonden op aan de andere kant. Ze leken van iedere kant te komen en slopen op die vreemde manier dichterbij, woedend om het feit dat hun voorraad gaan lopen was. Råvin miste geen één beweging.
'Laat je niet pakken, Råvin .'
'Erewoord. Rennen, Soras.' Joke gaapte hem aan. Råvin stond met zijn rug naar hun toe. Hij blokkeerde de tunnel bijna helemaal. Zowel links als rechts van hem had hij een toorts gezet. De bijl draaide kleine kringetjes...
feedback van andere lezers- ivo
het blijft boeien, en tja je draaide misschien rondjes maar onder de grond valt dat niet zo hard op .. een schema met een verloop hoe je het zelf wilt dat het zal lopen en een goede beschrijving van je figuranten kan helpen - een kaartje met een beschrijving - tekeningetje en met de aspecten die je wilt toelichten - helpt zodat je in het verloop van je verhaal jezelf niet tegenspreekt en andere info geeft - als je kleuren gebruikt - opletten dat je die mee overdraagt - die kaartjes per figurant en per situatie kan helpen .. :) succes
catharina: Aie, de wijze les luidt dus : orde in de chaos scheppen en overzicht houden. Dat wordt een uitdaging op zich :). Heel hartelijk bedankt! - doolhoofd
Dan toch een vleugje heldhaftigheid van Alex.
Op naar de volgende, HAK de bijl erin! >=D
catharina: hallo! Zo nu en dan moeten mensen eens verrassen hé...
Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen. Totale score: 4Uitstekend:   2 stem(men), 100%Goed: 0 stem(men), 0%Niet goed: 0 stem(men), 0%totaal 2 stem(men) |
