naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

maandag 25 augustus 2014

door warket

Nevelachtig Arabisch schrift aan de hemel. Op het golfplaten dak voedert ze haar kuiken met brood dat ik haar toegeworpen heb. Ze durft nu heel dichtbij komen. Alleen wanneer ik haar aankijk huppelt ze schichtig een vijftal kraaienpoten achteruit. Het laatste stuk brood heb ik met opzet een meter van mij gesmeten. Ze moet haar wantrouwen overwinnen.
Vandaag zal ik haar niet aankijken, want haar kuiken wacht.
Vandaag zal ik ook de krant niet lezen en niemand aanspreken. Ik wil zuiver blijven.

Ik zeg niets in jouw zuiver zijn.
U kent de code naar mijn ziel.

Ik heb haar getoond hoe je een houtkachel aansteekt.
Vuur, ze keek er dromerig verbaasd naar. Tot nu had ze maar de vlam uit mijn aansteker gezien, maar hier zag ze hoe ze groeide in het aansteekhout, hoe gretig ze zich voedde aan grotere stronken. Voorzichtig als de kraai kwam ze dichterbij. Ik dacht haar nog te zeggen "niet aanraken", maar dat hoefde niet. Alles was gewoon compleet.

kijk, buiten is er regen
en de pruimen zien blauw
kijk, een bei
ik leerde je bloemen ruiken
leer me lachen
zoals jij dat doet

feedback van andere lezers

• ivo
  mooi hoor .. knap hoe je dit hier schrijft
  warket: dank
• dorus
  mooi
  warket: dank
• andremoortgat
  Leer mij verhalen zoals jij dat doet
  Dan zal ook ik lachen
  warket: niks te leren, dat weet je wel

Enkel ingeschreven gebruikers kunnen stemmen.

Totale score: 6

Uitstekend: 3 stem(men), 100%
Goed: 0 stem(men), 0%
Niet goed: 0 stem(men), 0%

totaal 3 stem(men)