|
< terug
The sound of silence
THE SOUND OF SILENCE
Jarenlang heeft vader mij verzwegen dat één van onze voorouders een beruchte revolutionair was die veel heeft betekend voor Frankrijk. Op mijn zestiende kreeg ik dit familiegeheim te horen. Ik had toen een dubbel gevoel en heb dit altijd angstvallig voor mezelf gehouden. Zelfs in de Latijn-Griekse hield ik mijn mond toen mijn medeleerlingen opschepten over hun vader die advokaat of chirurg was.
En ja, onze familie is wat apart en wordt hier in onze stad als bizar bestempeld. Dat geldt zowel voor vaders- als voor moederszijde. Is deze perceptie het gevolg van de extreme ups and downs die onze familie heeft doorstaan? Ik vrees van wel want vele van mijn ooms en tantes hebben ondanks hun weelderige opvoeding echt wel zwarte sneeuw gezien.
En toch hebben de kleinkinderen zich behoorlijk herpakt: mijn broer werd ingenieur, mijn neef Steven Sterk deed het goed als hip-hopdanser. Zelfs mijn nichtjes Karen en Britt hebben het gemaakt en de dochter van mijn halfbroer is een succesvolle journaliste die samen met haar vriend-een wereldbekende Franse acteur-haar eerste kindje verwacht. En ik... hoop iets bereikt te hebben op literair vlak.
Maar wie was die beruchte revolutionair dan wel, hoor ik de lezer al denken. Ach, ik moet eigenlijk zwijgen als een graf maar ik wil wel een tipje van de sluier oplichten: Hij woonde enige tijd in Le Palais de Versailles en heeft veel bloed vergoten. Oei, nu heb ik al teveel gezegd! Ik moet me echt weer in stilzwijgen hullen...in the sound of silence.
|
