Volg ons op facebook
|
< terug
Verdoofd
Kathy, in werkelijkheid heette ze Mia Degrote, viste een Dunhill uit het pakje en joeg er het vuur in. Met gekruiste benen zakte de hoer wat door op een kruk achter de schenkbank. In de toog stond een groen metalen doosje en toen ze het even aanstaarde, tikte ze het wat dieper buiten het zicht. Haar bolle wangen bliezen een rooksliert naar het plafond. Ze stond op, zocht even balans op de smalle hoge zolen, wriemelde haar netkousen juist en schikte de schreeuwlelijke riem op haar heupen. Tussen de glazen op het spiegelrek bemerkte de prostituee dat de pruik met overtollige krullen nog goed zat en tikte ze even aan met haar vingertoppen. Ze trok wat smoelen waarbij ze de klinkers niet uitsprak maar des te meer met haar mond en lippen gesticuleerde. Gezichtsgymnastiek zoals chimpansees plegen te doen. Oe-oe's en a-a's. Verveling troef.
'Pfffff.' Ze blies uit zuchtend de lucht uit haar longen. Er was nog geen enkele klant komen schuilen vandaag. Schuilen was het gepaste woord met zo'n rotweer. Het goot water met bakken. Vlak boven de ingang kletste een ferme straal water op de straatstenen als een brandweerslang die heerlijk doel treft. Wanneer kwam de eigenaar die rotte dakgoot nu eens herstellen ?
Langs de sombere gevelrijen op de Steenweg Noord stak de met paarse neon verlichte bar All Inn fel af. De flikkerende kleur liep uit in het regengordijn.
Jos, een breedgeschouderde vijftiger in jeans, boots en wijd open gesperd carréhemd, was op de terugweg van een avondje manillen. Het overtollige bier had hem in een roes gebracht en zijn grenzen vervaagden. Toen hij het bordeel naderde, duwde hij op de rem. Rood en paars mengden zich. De bolide bokte de parking op en werd onttrokken aan het zicht door een van vocht verzadigd plankenscherm.
'Godver.., geen zijdeur,' mokte hij. Hij trok zijn broek op tot in zijn lenden en waggelde naar de enige ingang. Wat dreef hem ertoe hier binnen te gaan ? Hij wist toch dat hij er goedkope liefde zou voorgeschoteld krijgen, valse interesse, een banaal gesprek, een gechronometreerde behandeling en twee flessen champagne ? Zijn winst van de kaartavond zou er in één tel doorgejaagd zijn.
Voor de gammele deur gulpte het water uit de dakgoot. 'Wat een onthaal,' gromde hij. Niemand wachtte graag voor de deur van een del. Je stond in het zicht van jan en alleman. Zijn kop eraf als de misnoegde buren - moest nou net hier een hoerenkot komen ?- nu niet achter het gordijn stonden te spieden. Nog eens bellen, wat langer nu.
Kathy schikte haar topje en liep naar de deur. Dingdong dingdong, …, dingdong dingdong. Een vloeiend melodietje. Gekocht in de Aldi voor een prikje. Ze had het ding met batterij zelf aan de muur geschroefd. Zonder pluggen. Het hing op afscheuren.
Het duurde eeuwen vooraleer een gezicht hem door het luikje en het watergordijn beloerde. Na enige aarzeling schoven de grendels weg.
De deur sleepte open tot op een kier. Twee ogen keken hem aan. 'Ben je alleen ?' Een gedisciplineerde vraag opgelegd door haar pooier. Eén klant per beurt, geen twee of drie, daar kwamen vodden van.
'Ben je alleen, ben je alleen,' herhaalde hij nors en alsof de plenzende regen geen vat kreeg op het lichaam doordrongen van alcohol, gooide hij zijn armen in de lucht en riep : 'Neen, 'k heb mijn vrouw ook meegebracht !'
Kathy joeg haar oogbollen van links naar rechts. Waar stond die vrouw ? Het moment voor Jos om met lichte dwang de deur te torsen en zich een weg te banen naar binnen. Hij schudde zijn schouders en armen en wreef zijn gezicht droog.
Nu pas bemerkte hij dat het interieur maar flauwtjes ingericht was. Op de toog stond een lampenkap met het logo van de brouwerij, links hing er een uitgerafeld gordijn dat uitnodigde om te kijken wat er achter schuilde en aan de andere kant bood een kadertje het enige aanbod op de gepleisterde muur. Een wenend jongetje die je kan kopen in de Stock, dertien in een dozijn.
Een elektrische kachel gloeide bloedrood. Het was er snikheet.
'Wat drinken we, champagne ?' Ze spinde zich rond hem en begon zijn schouders te masseren. 'Hoe noem je eigenlijk ?'
Hij stootte haar af, ging op een hoge stoel zitten en voelde dat het ding wiebelde. De vloer lag niet waterpas of er ontbrak een rubberen dop aan één van de poten. Als een slaaf tippelde ze achter en sloot haar armen om zijn nek.
'Wat een lichaam,' kreunde ze sensueel, 'je hebt wellicht veel kracht.' Wat zei ze dan tegen een magere slungel ?
'Gooi maar een fles open, kom,' commandeerde hij en plantte zijn de vuist op de mozaïektegeltjes van de schenkbank.
Kathy verdween achter de toog, koos een fles Laurent Perrier uit de koelkast en ontkurkte ze. Vanuit haar ooghoeken bemerkte ze dat Jos in zijn zakken aan het rommelen was. Op zoek naar bankbiljetten. Een onbewaakt moment waarvan ze profiteerde. Haastig graaide het lustobject een tweede fles uit de koeler die gevuld was met een mengsel van cola light en spuitwater. In dit dof verlichte kot kon je amper een kleurverschil ontwaren. Ze vulde haar glas met het brouwsel. Vingervlug schoven haar vingers naar het groene doosje, schoven het dekseltje aan de kant en klemden een pilletje vast dat in het glas van Jos ploepte en razendsnel oploste.
'Schol, wie niet poept geraakt niet vol !' Ze barstte van het lachen en ging prat op haar verzinsel. Hoe moest je dat zeggen in het Frans of in het Engels ? Je wist maar nooit dat er een trucker langs kwam. Ze zou het eens vragen aan Bramko.
Jos negeerde haar gebazuin, bekeek zijn glas, bracht het aan zijn lippen en goot de rijkdom in zijn keelgat.
'Kom, we nemen de rest mee naar het salon,' knipoogde ze sluiks en snoerde de Laurent Perrier de keel. Als een pasgeboren veulen dat de eerste stappen waagt, poogde ze sierlijk haar kont te zwieren. Hoe deden mannequins dat ? Voet voor voet plaatsen ? Ze verzwikte haast haar enkels op die dragonders !
Als een lakei die de genodigden ontvangt opende ze voor haar klant het gordijn. Jos trad hielentikkend naar binnen en plofte zich in één van de fauteuils waar hij haast doorzakte. Gegarandeerd trof je hier met ultraviolet spermavlekken aan.
De geslepen trien schonk Jos bij. Ze vleide zich tegen hem aan en zocht met speelse hand zijn kruis. Wijselijk hield ze haar mond want er was weinig tastbaars. Was hij geremd, deed de alcohol zijn werk of was hij klein geschapen ?
Het salon dat niet meer omvatte dan drie fauteuils, een schamel tafeltje en een doos papieren zakdoekjes - je moet toch ergens die brei kwijt - verzengde in de hitte. Alcohol, hitte en een tranquillizer, het effect bleef niet uit.
Zijn hoofd begon te tollen, de zetels schoven heen en weer, Kathy's ogen draaiden als lottoballen in het rond. Waar was hij ? Wat gebeurde er ?
Enkele tellen later vielen zijn ogen dicht, verzwakte zijn greep en gleed het coupke uit zijn handen. Het spatte in honderden scherpe stukjes uiteen.
Mia Degrote tilde de slappe vod onder de armen, trok hem uit de zetel en liet hem languit op de vloer bonken. Die slaapt als een marmot. Ze schoof het gordijn volledig dicht - wat stug verliep, de rail was op het einde beklad met verf - liep de toog in en belde haar pooier op.
'Het is zover, de kat heeft jongen.' Bramko joeg twee blonde stoten van zijn lijf, wreef over zijn harige buik en sprak : 'Ik kom.'
Met een bonkende kop alsof ze die bewerkten met een pneumatische hamer, trok Jos moeizaam de ogen open. Waar was hij ? Wat was er gebeurd ? Hij frotteerde zijn oogkassen en na kort om zich heen te kijken stelde hij vast dat hij in zijn wagen zat. Vlak voor zijn deur !
In het tankstation zeulde Kathy haar koopwaar richting kassa : sloffen sigaretten, kratten bier en flessen sterke drank. Met enige nonchalance liet zij de bankkaart van Jos in de schuif aan het loket glijden. De kassier trok het plastiek betaalmiddel door het apparaat en de koopster tekende gestreken het ticket af. Het liep op wieltjes. Straks zou ze met Bramko echte seks hebben. Ze hield van hem en hij van haar. Daar was ze zeker van.
Jos ijsbeerde. Wat kon hij doen ? Hoe hij bij God was thuis geraakt baarde hem nu minder zorgen. Tot zijn ergernis had hij met lede ogen de inhoud van zijn portefeuille bekeken. Identiteitskaart, bankkaart en al zijn geld weg. Hij kon zijn kaart laten blokkeren maar aangifte doen bij de flikken. Mmm, dan moest hij zich bloot geven. Hij waagde het niet, schroom en ijdelheid overmanden hem.
Een maand later trok Jos de omslag open waarin een historiek stak over de aankopen. Hij monsterde de verrichtingen vanaf zijn vervloekte bezoek aan de All Inn tot op het tijdstip van de blokkering. Sigaretten en drank aangeschaft in verschillende tankstations. Al bij al viel het nog mee. Hij had zijn lesje wel geleerd.
In ieder tankstation schieten camera's permanent beelden van wat zich afspeelt aan de kassa. Kathy was duidelijk te zien. Datum, plaats en uur waren gekend…
feedback van andere lezers- JC
tja, reality's a bitch
kronos: idd! - Ghislaine
Het leven zoals het is.
kronos: inderdaad, dank je - Vansion
kleurrijk - wel niet echt opbeurend hé ...
Eerste pargagraaf is de beste ... vol pittige details
kronos: ok dank je - geertje
meestelijk verteld
kronos: ok dank je - aquaangel
mooie zinnen
kronos: ok dank je - verf
Laurent Perrier gene katepis de roze is de beste
kronos: idd, hé thx ! - RolandBergeys
-van wat zich afspeelt aan de kassa, klikt dat niet beter?
Voorts heel mooi verwoord, knap.
kronos: inderdaad, thanks voor feedback !
|
