|
< terug
februari '45
Glas-in-lood
tijdens voorbije oorlogen doorboord.
Een Messerschmid was niet meer de enige
die er salvo's op afschoot.
De angstig verscholen dorpelingen,
voordien heulend met de bezetter.
Nu onder vuur genomen door
hun voormalige champetter.
Ze zaten daar verstopt tussen hun bokken,
kippen en koeien,
toen die opeens onverwachts schrokken,
luidkeels in het rond loeiden.
Ze richtten aan een ware stampede,
verloren elke zin voor rede.
Langzaam verstreek de tijd,
Het was over met het derde rijk.
Hitler zijn verhaal afschuwelijk,
Eva een dode geit.
De oorlog liep ja, slecht af voor de boeven
en dat dorpje vol collaborateurs,
alleen koeiehoeven
gaven hun nu nog de honneurs.
ps. geinspireerd door Aramis, the master of realitypoetry tot wiens knieên ik nog niet reik.
feedback van andere lezers- Lucky
22 december 2006 - vlak voor kerst
waar inspiratie to kan leiden
Lucky terug in de tijd
stormvonk: niet vergeten terug te komen hé - RolandBergeys
-doorboord;
-champetter;
-richtten;
het heeft wel wat, ja.
stormvonk: Maar een poging, probeer soms eens iets anders hé - Theo_Roosen
Er bestaat zoiets als een teletijdmachine. Prachtig ! Hou daarvan.
stormvonk: bedankt - Mistaker
Moet er wel aan wennen hoor maar inderdaad, het heeft wel wat. Heel wat eigenlijk.
Groet,
Greta
stormvonk: probeerde iets a-typisch te doen (voor mij ) - ivo
stormvonk = vuur ja ... mooi ik kan er van genieten
stormvonk: bedankt - SabineLuypaert
hij staat er zenne, deze dicht, van totp tot knieën hahah
ja, aramiske is ne krak he, maar daarom is deze niet minder mooi (smile)
stormvonk: merci, ja die Aramis toch
|
