|
< terug
wintergast
boven het linnen doek aarzelt het penseel
ik veeg een speekselvlok uit jouw mondhoek
terwijl je naakt naar me zwaait zie ik de meeldauw
een witte plaag in de bedding van jouw kroezelige oksel
met een klauwhamer trek je spijkers uit de balk
tot de kreupele zolder in een stofwolk zinkt
in kalk bewaar ik een verlaten koolmeesei
dat niet rotten mag voor de schaal versplintert
een krijsend kuiken wil ik in mijn keuken
dat in een dop met watten overwintert
ik poets de deuken in een koets van koper
een flinterdunne sluier fladdert uit een kier
vastgeknoopt aan de pink van de kokette prinses
die doof blijft voor de spierballentaal van de beul
zij smaakt naar de vlierbes die ik te vroeg pluk
tussen geveerde bladeren en zacht houtmerg
en de bloesems waarvan ik thee trek
naar bergamotolie roken jouw lakens
toen sneed ik de weke schil van de spekboon open
in elke goot van alle daken ligt een kadaver
feedback van andere lezers- SabineLuypaert
hele speciale dicht, een erg bijna lugubere maar erg intrigerende tekst. Ik voelde me als het ware gemagnetiseerd (smile)
verschrikkelijk graag langsgekomen en edeaal op dit uur om te lezen
wim_veen: merci - ivo
ik dacht eerst aan een virtuele plastische chirurgie, maar achteraf was het nog veel meer, in elke goot van alle daken een kadaver ?
oeps dat is necrofilie ...
mooie beelden ....
wim_veen: dank - RolandBergeys
-een flinterdunne sluier fladdert uit een kier vind ik wat gezocht, geforceerd.
Voor de rest: heel mooie beelden.
wim_veen: thx - mariagarquez
Woordenloos achtergebleven van zoveel schoonheid.
wim_veen: merci - andante
Ja, mooi!
Zwaar gevuld. Barok, geen krul teveel.
- misschien die verleden tijd toch maar tegenwoordig maken in laatste strofe?
- misschien toch maar niet
wim_veen: dank - Theo_Roosen
Rijk taalgebruik. Ben ik een beetje jaloers op ( smile ).
wim_veen: dank - Ghislaine
Mooie sfeerbeelden
wim_veen: merci - fille_de_toi
heel sterk
fille
wim_veen: dank
|
