naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Why WW I - Why WW II

door bragt

Why WW I

Mijn moeder kon er zijn
omdat haar moeder
huwde
met een WW I
weduwnaar.
Grootmoeders
eerste man
sneuvelde in WW I
en ligt begraven
in Veltem-Beisem.
Haar eerstgeboren kind
Jean
kreeg er een bestaande stiefbroer Jan
en later nog een stiefzus Maria
(mijn moeder)
en twee stiefbroers
(Clem en Michel)
bij.

Wij,
mijn zus en ik
(en daardoor Bart, Gert, Annemie
en Arne, Wout, Nika, Jules -
en Els, Veerle, Marijke
en Shane, Noor, Kate, Nelson)
hadden dus WW I nodig
om er te kunnen zijn.
Onze neven en nichten
(kinderen van Jean,
die huwde met de zus van mijn vader)
konden er zijn zonder die oorlog.

Why?

Hadden

Wij
er kunnen zijn
zonder WW I ?
En moeten wij dus
dankbaar zijn
voor het
Serajevo-schot?
Gaven miljoenen
ons hun leven
opdat

Wij
konden zijn ?

Why?


November 2006
(Verdun november 1916)
------------------------------------------------------



Why WW II

Als beroepsvrijwilliger
(specialist telegrafie)
en gemobiliseerd
in 1939
wegens Nazi-Duitsland
was ons vader
gelegerd
in Vilvoorde.
Ons moeder leerde hem daar kennen.
Opgepakt in augustus 1940 en weggevoerd naar Dortmund
kwam ons vader terug in januari 1941.
Geboren werd ik begin mei 1941.
Ik ben in ieder geval
dus des duits,
in WW I hertrouwde
mijn grootmoeder
- oorlogsweduwe -
zelfs al is
mijn vader
mijn vader.
Zijn zus leerde Jean
(de stiefbroer van moeder)
kennen
en zij huwden na de oorlog.
Hun kinderen
(zeven in totaal)
zijn dus ook des duits.

Tweemaal dankbaar
kunnen zijn
voor het leven
ondanks
en iets zeer raars
dank zij
de 2 WW.

November 2006
(in gedachten in het verleden)

feedback van andere lezers

• ivo
  Een familiekroniek bestaat altijd uit rariteiten, een heel kabinet vol en als je dan de toevalligheden er nog bijtelt dan krijg je een combinatie van onmogelijke zaken, juist, zoals bij een familiefeest aan tafel.
  Die mag niet naast die en die zeker niet over die, zet die maar aan de andere tafel, anders is er ambras nog voor het dessert is verbrast.
  
  En de toevalligheden later zijn altijd voer voor de speculant die er veel meer in leest dan de toevallige passant, dat zich noemt mijnheer de tijd.
  
  ....
  bragt: ik bedoelde het niet als familiekroniek. De Herdenking van 90 jaar Verdun (1ste Wereldoorlog) zette mij aan het denken. Mee door de gruwel ben ik er toch. Dit is niet de fout van iemand maar het lot of iets hogers.
• Ghislaine
  Mooi.
  bragt: dank u
• lin
  Zo kun je over elke relatie speculeren. Stel dat die die ander net niet zou zijn tegengekomen?
  
  Ga er maar van uit dat jij er altijd geweest zou zijn, hoe dag ook.
  
  Maar je hebt het hier goed opgeschreven
  bragt: Dat ik er altijd zou geweest zijn? Ik weet het niet.
  Ik ga akkoord dat over iedere kan gespeculeerd worden.
  Dat was wel niet mijn bedoeling. De herdenking van 90 jaar Verdun confronteerde mij met de loop van de persoonlijke geschiedenis. Dus toch dankbaar moeten zijn voor die 2 wereldoorlogen met al hun onrecht?
  Dank
• RolandBergeys
  Wel gedreven neergezet, ja.
  bragt: ja, die plots ontstane gedachtenloop vloeide in één ruk uit de pen, in die zin was het zeker letterlijk gedreven.
  dank
• Lucky
  welkom
  bragt: De uitzending "Wilde geruchten" vandaag 1.3.2007, met de oproep voor Amnesty International deed mij denken aan mijn gedachtegang van vorig najaar bij de herdenking van 90 jaar Verdun.
  Zo komt men toevallig in een ruimte waar ik tot vóór vandaag nog het bestaan niet eens van afwist.
  Dank
• backie
  Ik begrijp je bragt. April in 1962: mijn vader(18 jaar) schuilt ergens voor de regen. Aan de overkant achter een raam ziet mijn moeder hem(16 jaar). Ze vraagt toelating aan haar moeder om hem binnen te roepen. Het mag!! Ze krijgen verkering. Twee jaar later word ik geboren. Had het 1 uur vroeger of later geregend, ik was hier niet. En daar ga ik ook niet akkoord met lin. Ik zou er niet geweest zijn zonder die regen. Want dan was mijn vader daar nooit gestopt. Ik heb toch 50% genen van m'n mijn vader en zo ook van mijn moeder. Dus zonder die regen was ik er niet. En zo vindt iedereen wel iets.
  Goed beschreven(en als jij er bent door die domme oorlogen, wel ja, uit elk slecht iets komt iets goeds, en je bent de enige niet).
  Over jouw gedicht. Is natuurlijk niet echt een gedicht, maar ik vind het toch goed.
  Groeten. backie
  
  bragt: Het was niet als een gedicht bedoeld, ik wil zeggen: ik kon dat verleden najaar niet anders schrijven.
  En ik ben inderdaad de enige niet. Dank
• Auda
  Dit stemt in elk geval tot nadenken (is al wat) en beroert me ook... je kan dit natuurlijk kapotrelativeren, maar deze thematiek laat dit m.i. niet toe... het gaat hier ook niet om een therapeutisch schrijven want je trekt dit heel mooi open naar het einde toe, die why's hoeven voor mij niet, de 'toevallige' samenloop van omstandigheden spreekt zo voor zich... en maakt dit, voor mij althans, tot poëzie!
  bragt: De 'why's" bleven hangen, ja, waarom, omdat de oorsprong (de 2 WW) allesbehalve fraai is?
  Ja, toch nog dankbaar, omdat het toffe ouders waren, en ons gezin met de kinderen en kleinkinderen zijn ook wel wat waard.
  Dank
• SabineLuypaert
  originele benadering voor ene gedicht (smile)
  bragt: Was niet als gedicht bedoeld: zie wat ik schreef bij 'backie'.
  Dank voor de smile
• werner
  super titel vind ik dit, het gedicht mag er ook zijn!!
  bragt: De titel vloeide als eerste zin puur uit een machteloos waarom zoveel geweld.
  Dank
• Vansion
  Absoluut het lezen en schrijven waard !
  De kronkels, de why en de wij en de ww spelen kort op het woord - dus voor mij toch poëtisch !
  bragt: dank
• thijl
  Toeval bestaat niet, of t?ch? Ieder mens die nu bestaat, stamt af van een heel lange lijn voorouders, allemaal overlevers. Mooi geschreven, Bragt.
  bragt: Ja, dat is ook waar. Overlevers uit zovel diverse gebeurtenissen,, wrede of vredevolle. Dank