< terug
Verder
verder dan het nergens
waar gedachten aarde strelen
stilte koud herboren
kil zijn blauwe kleur verliest
poollicht kreunt en zucht
stenen uit de grond
firmament in grijs,
waar zij hem niet verkiest
ongenadig rolt de gletscher
bedekt traan gevoel en eer
waarheen met warmte lief en
geloof in eigen kunnen
feedback van andere lezers- sabineluypaert
het lijkt bij elke strofe of ik als lezer zelf nog een toeveging mag doen , en die suggesterende vrijheid smaakte ik wel (smile) Hoeselaar: Zie je wel dat vrijheid ook een prijs heeft - Lucky
mooi ... en ik huppel sabientje achterna Hoeselaar: Is Sabientje dan een konijntje? Hoe dan ook leuk dat je me las - Cara
heel mooi ritme Hoeselaar: Alleen een ritme maakt nog geen po?zie, daarom dat hety ook een inhoud heeft - anne
Klinkt avontuurlijk en je kan inderdaad verder fantaseren maar ??n ding is zeker, het gaat over doorzetten en verder gaan steeds meer en meer. Hou ik wel van. Hoeselaar: Zonder doel en doorzettingsvermogen sta je nergens - lin
Die laatste strofe lees ik keer op keer, maar kom er niet goed uit. Zijn die laatste twee regels bedoeld als vraag?
Ik lees hier een verlies en een droom voorbij dat verlies. Mooi! Hoeselaar: Po?zie moet niet altijd verklarend zijn, het is het gevoel van het ogenblik dat telt - bobo
't Is zomer en de vries heeft mij te pakken ! Hoeselaar: Een beetje meer zon zou geen overbodige luxe zijn - muis
Dit is zo prachtig. De laatste zin 'geloof in eigen kunnen' is een afsluiter die onderdak vindt in de titel: 'verder'.
Groetjes
Hoeselaar: Dank je wel muis dat je het ook zo aanvoelt
|