< terug
Korrels in het zand
waar eens
schepen
schuifelend het
Scheldeland ontmoetten
zit vandaag
een uitgebluste allochtoon
te kijken naar
korrels in het zand
de sterrenhemel
van zijn toekomst
is verschrompeld
tot een hoopje
dromen van weleer
zijn ene hand
omklemt wanhopig
de laatste stralen
van wat ooit
ongrijpbaar leek
maar in zijn hart
ligt diep begraven
de pijn
van melk en honing
verdronken in verbittering
van korrels in het zand
© eric
feedback van andere lezers- Vlinderman
Stevig doorgetrokken, Eric! Actueel, pijnlijk realistisch, vinger op de wonde. Mooi gedicht. eric: Dankjewel, Frans! - louisaatje
mooi motief, die korrels in het zand eric: Klopt, Linda, het waren de korrels die me inspireerden.
Dank voor het lezen! - erinneke
zandzalig gedicht eric: Zandzalig, hm... mooi... Dank weer, Katrien! - SabineLuypaert
brr hoopjes dromen van weleer, de meest verschrikkelijke gevoelsnzijn die van wanhoop en eenzaamheid, komt hier sterk uit eric: Inderdaad eerder kil dan verwarmend. Dank voor je graag gelezen reactie, Sabine! - abjento
Eerste strofe sterk, de rest verzand een beetje maar gezien de context kan dat misschien niet eens kwaad. eric: Verzand, hihi... Dank je! - Lucky
aangrijpend mooi
en ik verzand er niet in
(misschien vanwege mijn platvoeten) eric: Weer iets bijgeleerd over je profiel dus, hihi...
Serieus, dank je, Lucky! - aquaangel
korrels zand, schrijnen ook.... als dit gedicht
fraai eric: Dankjewel, Ang?lique!
|