|
< terug
Destinatie
een simultane wandeling
houdt handen verstrengelt
jaren bewegen voorbij
in een seizoen wat blijft
ik draag je over de lijn
wit de kleur overneemt
en zwart achterlaat
tussen ons en leegte
ondergedoken in het voor
eeuwige
een trage nacht zonder
morgen
laat ik het lot levend
spoor tranen aan
en wenk, tot ooit
de gedachten aan,
nooit
feedback van andere lezers- ivo
wat een mooie gedachte, ik heb het gedicht eerst laten rijpen in mijn geest om de waarde van de gedachte gechambreerd zoals een goede wijn tot haar recht te laten komen, zodat de vibratie van hetgeen dat staat zich kon laten zien in de waarde die ze droeg.
aquaangel: wat een mooie reactie, (ik ben blij je hier weer vaak te mogen zien)
kus - lief
in stilte gelezen Angelique,
liefs Lief
aquaangel: dank je lief xx - Mistaker
Ontroerend, rakend.
O ja: verstengelD en seizoen Dat. Maar dat is geleuter in de marge, het is een prachtgedicht en daar gaat het om!
Gretadiewriter'sblockjeheeft
aquaangel: dank dank
ik ga bijna van start met een 10 maanden durende schrijfcursus hihi
hoop daarmee wat meer de fouten te kunnen ontdekken bij mezelf...
die-wat-dat......... ;)
blokje?? ach jee. wat ga je er aan doen?
kijk om je heen maak een foto en dan een foto-gedicht misschien?
of nee wacht...
een opdracht ik geef je een zin en jij maakt een gedicht er van:
voetstappen marcheerden in de tijd................. - J_Tucher
Prachtig hoe dit seizoen meer dan alle anderen aanzet tot -positieve- reflexie.
Zeer graag gelezen
aquaangel: dank J xx - vladimier
Sensueel fragiel ; mooi.
aquaangel: dank je V
kiss aqua - Hoeselaar
Vind dit een mooie gedicht zonder meer
Groetje Wilhelm
aquaangel: dank uxx - SabineLuypaert
nog eentje om stil bij te worden
aquaangel: wees stil dan!! :) - lucky
mooi ...
om weemoedig van te worden .. maar ergens voelt het ook als berusting alsof je het aanvaardt hebt ... zo voelt dit werkje bij mij
aquaangel: ik denk dat men altijd wel moet berusten in het leven niet.........?
xx
|
