|
< terug
Engelen
een donkere straat in bittere kou
beschonken zoektocht naar
een vrouw
zeg lekkere meid: wat is de prijs?
maak mij niet wijs
dat jij niet wil
negeer je mij ik haal je wel
versper jouw pad
en dan?
versteende angst
gejaagde blik
God ver weg kom dichterbij
ik ben weer vrij
mijn ziel gekerfd
er naderen twee mannen...
Victoria
autobiografisch
met bonkend hart in één ruk geschreven als reactie op een gedicht van iemand die, als hij niet -behalve walgelijk- ook dement is, nog weet dat hij het was en die het zich permitteerd heeft zich vrolijk te maken over dit précaire onderwerp.... nog niet zo lang geleden op deze site!
feedback van andere lezers- ivo
hoe een gebeurtenis plots een leven kan veranderen en hoe een onschuldige context plots heel schuldig kan worden.
ik voel met je mee Victoria en hoop dat je hetgeen wat je toen meemaakte niet heel je leven zal ziek maken.
Victoria: ik hoop dat je begrepen hebt wat ik bedoelde.... - louisaatje
het vergt moed om dit neer te schrijven, maar hopelijk betekent het ook dat het verwerkingsproces begonnen is. Over de vorm of de po?tische kwaliteiten wil ik me hier eigenlijk niet uitspreken, alleen de inhoud is hier echt van tel: de 'goed' slaat op je moed
Victoria: de po?tisch kwaliteiten konden mij hier eigenlijk eventjes niet schelen :-)
normaal maak ik wel meer werk van een gedicht... het gaat mij hier om de woede die een uitweg zocht. - eisenik
beetje gehakkel in ritme vooral door die kolom opbouwe
het kan ook zo:
een donkere straat in bittere kou
beschonken zoektocht naar een vrouw
zeg lekkere meid: wat is de prijs?
maak mij niet wijs
dat jij niet wil
de rest vind ik nogal prosaisch, spreukverhaal achteg
doet me denken aan oude vertelprogrammas en troubadours
in zijn genre wel geslaagd denk ik
Victoria: ik heb geprobeerd het wat aan te passen... - Muis
Een vrolijk onderwerp is dit niet en dient heel serieus genomen te worden. Dit gebeurt veel, meer dan je denkt. Walgelijk en beneden alle normen. Over fatsoen praat ik dan nog niet.
Innerlijk zal dit altijd bij je blijven hangen, ook al heb je het 'verwerkt'.
Veel sterkte Victoria!
groetjes
Victoria: ik mag van geluk spreken dat er mensen voorbij kwamen.... - lief
als vrouw ben je heel kwetsbaar, Victoria,
en het wordt er niet beter op,
liefs
Victoria: bedankt - stormvonk
hou je goed
groet
Victoria: dank je - aquaangel
kus
Victoria: dank je - bragt
Felle aanklacht.
ik lees twee dingen: de meer dan verwarrende ervaring van een jonge vrouw geconfronteerd met een opdringerig persoon (men weet niet hoe gevaarlijk hij zal worden) en ook blijkbaar
uw felle reactie op een van de schrijvers op deze site.
Dat het moeilijker wordt voor heel wat mensen (zowel vrouwen als mannen) in onze openere maatschappij om losser (niet zedenloos) met mekaar te kunnen omgaan is denk ik wel een feit. Vele mannen worden aangetrokken tot vrouwelijk 'schoon' en vele vrouwen tonen zich graag 'schoon' (je kunt de zin ook met vrouwen beginnen). Dus dat is een moeilijke evenwichtsoefening in onze westerse maatschappij, als het zonder wederzijds geweld kan dan zijn wij al aardig op weg.
Victoria: die tweede alinea hoefde niet voor mij....
de eerste klopt wel. - Emmeline
Eerste keer dat ik je lees, spreekt me wel aan!!
Dit is sterk geschreven, ik vind het een heel erg knappe beginstrofe ook, sleept je als het ware mee...
Sterk van je dit te schrijven, gezien het autobiografische eraan lijkt me dit niet eenvoudig!!
Xx
Victoria: ach, maak je geen zorgen, ik spreek hier over een gebeurtenis van bjina 3 jaar geleden. maar toen ik hier vorige week over een verkrachtende sex-robot las (ja, daar schrik je van!) werd ik razend... - vladimier
Harde schrijfstijl ; brengt emoties teweeg.
Goed.
Victoria: Dank je Vladimir - feniks
Dit is voorlopig het beste wat ik van je gelezen heb, ook al schrijf je zelf 'de po?tisch kwaliteiten konden mij hier eigenlijk eventjes niet schelen'.
Het is vaak hetgeen van binnenuit jezelf opborrelt wat het meest de ander raakt.
Victoria: o dankjewel.
ik persoonlijk blijf dit ??n van mijn mindere vinden
vind witte wol en moederliefde later beter...
|
