naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

vloed over vloed

door alie_jankind

de storm zwelt aan
diep in de nacht
hoor hoe de zee
bruist, schreeuwt, bulkt

zandstrand overspoelt
duinen platwalst
dikke dijken breken
sleuren huizen mee

geen veilig dak meer
het water kolkt rondom
koud en grillig
huilt tegen de storm

en jij
je kunt alleen wachten
tot de storm zwijgt
en er hulp komt






- 1953 stormvloed -

feedback van andere lezers

• Julien_Maleur
  Mooi gedicht, alie jankind. Toch volgende opmerkingen (zonder vervelend te willen doen):
  - "zandstrand overspoelt" lijkt mij beter in verleden tijd, nl. "zandstrand overspoeld"
  - "duinen platwalst" zou volgens mij beter zijn als:"duinen platgewalst".
  In uw gedicht wijzen die zinnen op een actie, iets wat het zandstrand en iets wat de duinen uitvoeren (maar eigenlijk niet kan)
  Zoals ik het voorstel ondergaan het zandstrand en de duinen de actie, wat perfect aansluit bij de eerste strofe en de rest van het gedicht.
  Sorry, ik wil niet lastig doen, alleen maar helpen. Ik vind het toch een mooi gedicht.
  groeten
  JM
  alie_jankind: Julien, dank voor je uitgebreide reactie ... zeker een overweging waard, die ik nog even meeneem( in overweging). Grappig genoeg had ik eerst ook platgewalst staan ...
  
  groetjes,
• innerchild
  Ik vind je titel schitterend gekozen ... het dekt meteen de hele lading !
  Ja, mooi dit ...
  alie_jankind: Dank voor je schiterend, ja, meer dan vloed ... toen...
  
  groeten
• ivo
  zeer mooi ...
  alie_jankind: Ivo ik ben blij met je waardering en trouw bezoek!
  
  groeten
• bragt
  van bij het eerste vers dacht ik aan februari 1953. Voor ons in het binnenland (dicht bij Brussel) was het enkel een bange nacht.
  
  Soms zijn een paar woorden voldoende om een gebeurtenis terug haarscherp te maken, gij bevestigde dit in uw onderschrift
  alie_jankind: Bragt ik ben blij met je reactie en herkenning! Dank!
  
  prettig weekend!
• tati
  Brrr krijg het koud van dit gedicht. Natuurproblematiek, waar de mens zo goed als onmachtig tegen is, hoe 'groot' ze zich soms ook voelen op deze mooie planeet.
  Mooi neergezet :o)
  alie_jankind: Tati, heel ware woorden, Natuurgeweld waar je koud van wordt, teruggevoerd naar die ene mens ... Dank voor je mooi neergezet!
  
  groeten
• Neeltje
  Een bijzonder goed gedicht Alie, het roept weerom barre herinneringen op aan 1 februari 1953.
  Een ding; als ik goed lees zijn de 2 eerste zinnen van de 2e strofe precies goed is alleen de witregel tussen str 1 en str. 2 wat misleidend, die zou onder de 2e regel van de 2e strofe moeten staan. De eerste 6 regels gaan namelijk over wat de zee op dat moment doet, daarna de gevolgen die je terecht in meervoud beschrijft. Hopelijk schrijf ik het duidelijk genoeg.
  
  Groetjes van Neeltje.
  alie_jankind: Neeltje dank voor je uitgebreide reactie. Voor mijn idee is het de zee die de dijken doet breken (opgestuwd door de wind). Het zou inderdaad ook goed kunnen om dat breken symbolisch weer te geven door een witregel - als dat is waar je op doelt - Ik kijk er nog even naar.
  
  groeten
  
  groeten
• yrsa
  Ik zie hier direct beelden bij die je kippenvel berzorgen.
  sterk neergezet!
  alie_jankind: Yrsa fijn je reactie, dat de woorden beelden oproepen, dat is ook de wens van de dichter ...
  
  groetjes
• muis
  Wat ik goed vind aan dit gedicht is dat het veel openlaat voor de lezen.
  groetjes
  alie_jankind: Mooi hoe je dat neerzet, dat is ook de bedoeling, goed te horen hoe dit overkomt!
  
  groeten