|
< terug
muze is raar ...
bezwangerd met ritme
van hartgeklop in tij
verlekker ik me aan overvloed
bij het overstromen
van zinnen in mijn buik
vertrekt mijn pen in pijn
als tekort aan muze
versterft mijn bodem dweilt
uitzinnig slingerend
in evenwicht ver zoek
heel ik meer
omdat in uitersten
men enkel grenzen
ontmoet.
feedback van andere lezers- stormvonk
ik volg Peerke
ivo: bedankt Stormvonk .. - tati
Wees gerust... zelfs zonder muze is je inspiratie eindeloos.
Mooi neergezet! :o)
ivo: oeps je doet me blozen ... bedankt .. - miepe
heel mooi, ivo!
ik put liever niet te diep, noch te hoog, noch te breed
ik tast grenzen af met de uitersten van mijn lichaam
maar zelf blijf ik lekker staan
een ben een laffertje
ivo: geen laffertje, dat is te diep gegrepen hoor ... grenzen aftasten is normaal, dat is de mens, accepteren dat je grenzen hebt is niet laf zijn, maar realistisch en zeer evenwichtig .. zeker niet laf ..
bedankt voor het lezen .. en waarderen, je maakt de ochtend terug leefbaar hahaha .. - lucky
de eerste strofe daar ga ik voor. In de 2e strofe hik ik aan tegen 2x keer 'mijn', alhoewel ik voel waarom je dat doet
verder vind ik die laatste zin in de 2e strofe niet echt lopen zou zelf meer kiezen voor :
'versterft dweilt mijn bodem' klinkt ook mooier voor mijn gevoel en past meer bij het 'muze' gevoel
in de laatste strofe kan ik het waarom van die 2e zin niet vinden (hoeft natuurlijk ook niet) heb getracht die zin te lezen met een komma na evenwicht .. kom dan wel verder maar of ik dan in de richting zit ...
en ondanks dit spreek het me wel heel erg aan
groetjes
ivo: bedankt Leon, tja het is idd een oefening op een draad die hoog gespannen stond. Dichten is ook vertellen, zonder evenwichtsstok een heel moeilijke oefening ... ik zal het nog eens bekijken ... - yrsa
prachtig met weer een lekker tempo!!
ivo: tja ik probeer tempo te onderhouden, bedankt Yrsa .. - Mistaker
Muzes...vreemde types ;-)
Erg mooi gedicht Ivo!
Groet,
Greta
ivo: bedankt Greta ... - Peerke
Ik vind je gedicht prachtig Ivo, geloof alleen die laatste strofe niet...
Juist uitersten die je zoekt, waarin ook, zijn grenzeloos omdat je er nooit voldoening in zult vinden. Juist het grenzeloze is het frustrerende en zal je uiteindelijk tot eenvoud en nederigheid dwingen... (geloof ik)
ivo: eenmaal als je je eigen grenzen beseft en ermee kan leven, pas dan weet je ook waar je geen geluk kan vinden en waar je te onder gaat aan het onvermogen als mens ..
bedankt Peerke .. - Liesje
het einde van dit gedicht zegt op zich al zoveel Ivo... knap!
ivo: bedankt Liesje .. - lief
de dichtkunst is een gebied zonder grenzen Ivo
heel graag gelezen
liefs
ivo: bedankt Lief ... - copi
Graag gelezen! Gr, copi
ivo: bedankt Copi - anne
Laat die dweil nu even weg en, ja, de muze heeft je betoverd hoor!
ivo: het dweilen van de vloer inspiratie kan vermoeiend zijn ...
bedankt Anne - dichtduvel
Voor deze keer volg ik tv volmondig, grts, j
ivo: doe dat maar en vergeet het zapkastje niet ... bedankt Jef - teevee
Steeds weer opnieuw
komt zij op bezoek
en maken wij telkens
weer gedichtenkoek!
ivo: bedankt Teevee ... zo is het ook ..
|
