naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

slaan tegen glas

door harrywanders

het was ongelofelijk
eerst was je zo dicht bij
zo naast me
met me verbonden
ineens merkte
ik langzaam
de verandering
de afstand die ontstond
ik heb geslagen
tegen jouw glazen muur
waar ik zelfs geen
kras in kreeg
ik heb geschreeuwd
om je te bereiken
totdat ik
ophield
je liet gaan
om je te zien
verdwijnen
in jouw wereld
van glas
waarin jezelf
gevangen zat

feedback van andere lezers

• lin
  Eindelijk de witregels weg. Dit leest veel beter. Blijf dat alsjeblieft zo doen!
  In dit gedicht lees ik de onmacht, het verdriet van langzaam wegzakken. Heel sterk! gr, lin
  harrywanders: dank je wel lin
  maar of de witregels wegblijven ga ik niet beloven
  liefs
• innerchild
  Hé ! Waar zijn je witregels gebleven, Harry ? :-)
  
  
  Wat ik me verder afvraag ?
  Is er een verschil tussen verdwijnen achter een wereld van glas of een stenen muur ?
  Ik vraag het me echt af ...
  harrywanders: deze heb ik hier geschreven vandaar de witregels weg
  een stenen muur beneemt je het zicht bij een glazen muur zie je wat die ander doet en is het nog moeilijker om het te laten gaan
  is dat een goed antwoord
  liefs
• Liesje
  een gedicht wat pijn weerspiegeld en onmacht... ik vind het sterk, zeker door de beeldende taal!
  harrywanders: dank je wel liesje
  liefs
• lucky
  kogelvrij is moeilijk doorheen te komen
  
  groetjes
  harrywanders: ja zeg dat wel
  zeker als het dubbelglas is
  liefs