|
< terug
binnentuin
door de eeuwen heen
ademen dikke muren
zwijgend
stil duw ik
ruwe houten luiken open
die de ruimte verduisteren
nestel me
met een dikke duster aan
in de brede vensterbank
ochtenddauw hangt over
de kleine kloostertuin
straalt naar binnen
baant vastberaden haar weg
tot diep in het onrustig
bonkende hart
zingt zonder woorden
feedback van andere lezers- copi
Sfeervol inderdaad! Gr, copi
alie_jankind: dank, copi voor je sfeervol.
groeten - Liesje
heel mooi beeldend gedicht
alie_jankind: Liesje, dank voor je beeldend!
groeten - lucky
sfeervol de lezer proeft mooi
zou overwegen om in de 1e strofe, 2e zin het woordje 'de' te schrappen ... dan leest het prettiger
in de 2e strofe zou ik in de laatste zin ook het woordje 'de' schrappen
dan vloelt het meer, 'de' legt teveel nadruk op ruimte, terwijl het om het beeld gaat de zin dus 'die ruimte verduisteren' dan komt het meer tot zijn recht
groetjes
alie_jankind: Dank voor het kritisch lezen en meedenken, in de eerste strofe ga ik een de schrappen.
groeten - ivo
winterfris en lentenmoe mooi geschreven ..
alie_jankind: Wat een mooie waardering! Dank!
groeten - louisaatje
idd sfeervol!
alie_jankind: Fijn je sfeervol!
groeten - anne
Sfeervol mooi! Geeft zin om buiten te gaan.
alie_jankind: Ja, zeg dat wel ... Al was het vandaag een en al regen!
groeten
|
