< terug
afval
tussen de resten
van het leven
van anderen zit ze daar
zij die door de maatschappij
als onbruikbaar is verklaard
ik zie haar daar zitten
met haar accordeon
de klanken
klinken treurig
door de straten
alsof ze wil zeggen
dat het leven
haar
niets heeft
gegeven
http://www.webklik.nl/harrywanders
feedback van andere lezers- Liesje
triestig beeld, maar zo herkenbaar, gezien ik (normaal) werk als sociaal assistente! harrywanders: ha okey
liefs - innerchild
Je woorden doen me denken aan een gedicht van Jan Van Nijlen
(Vlaams dichter 1884-1965)
De Harmonicaspeler
Gezeten op den drempel van een huis,
speelt hij gewichtig, stoer en onbaatzuchtig
voor iedereen. Zij, die het vaderhuis
nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig
dolen van land tot land: de dichters, de matrozen,
de reizigers, die zonder ??nen cent
het land ontdekken door hun droom verkozen,
luistren naar ?t schreien van zijn instrument.
Hij weent, hij juicht, de goede goochelaar,
en door zijn droomrig, langoureus gebaar
voelt iedereen zich weer het dwaze kind;
de rentenier vergeet zijn lieve renten,
de filosoof zijn kostbaarste argumenten,
de veertigjarige dat hij heeft bemind.
harrywanders: die ken ik niet
maar wel erg mooi
liefs - Francis
Mooi bij ons zit er echt voor elke supermarket ??n met straatkrantjes
maar ik heb ook gezien dat ze richting een vederop geparkeerde Mercedes wenkte: Koffietijd! (gypsies) kampertjes..
gr. dus het is niet altijd zoals het lijkt harry harrywanders: nee dat klopt
dat weet ik maar
dit keer wel
helaas
liefs - stater
mooi verwoord, Harry.. vooral "tussen de resten van het leven van anderen.." met de nadruk op 'resten'.. een waarachtige en prachtige openingszin..
met groet, Stater harrywanders: dank j ewel staer
liefs - lucky
overleven
groetjes harrywanders: ja zeker weten
liefs
|