|
< terug
dia loog
het onvermijdelijke
bood zich aan
onbeschoft
niet eens geklopt
plots
onverwacht
ongelegen
zoveel moest
nog eerst
gebeuren
niemand wou het horen
elke letter fataal
in oordeel
dat wat kwam
niet meer
zou keren
je balkt onzin
riep hij
van achter
z'n desk
over zin en pijn
loog hij elke letter
zuigend uit zijn
verfrommeld lijf
ik roerde mijn koffie zwart
en schudde het gekibbel
van me af
het is zoals de radio
het kwettert maar
en voegt geen gram
toe aan de aftakeling
als mens
die sterft aan een ziekte
die hij niet kent.
feedback van andere lezers- Liesje
een dubbel gevoel bij dit gedicht Ivo... ik heb het gevoel dat de sterkte van de betekenis niet volledig tot zijn recht komt, hoewel ik de betekenis van zo nabij voel.
ivo: bedankt Liesje - lief
ik ken dat Ivo de frustratie straalt er vanaf
en reageren doe ik altijd al is het de Paus
liefs
ivo: bedankt Lief ... - Billie
Ieder mens sterft heel zijn leven aan een ziekte die hij niet weet te duiden : het leven zelf. En geen ander kan daar iets aan verhelpen, tenzij wat oplapwerk. Het serieuze werk moet je zelf doen. Ik wens ons allemaal veel sterkte...
Een beklemmend gedicht...
ivo: bedankt Billie, het is die beklemming die ik ook wou laten zien en voelen en vooral het relatieve in dit alles .. - ERWEE
Helemaal geslaagd!
ivo: bedankt Erwee - JC
heel erg sterk, het eerste stukje dat ik twee keer gelezen heb
ivo: bedankt JC - hannah
Beklemmend en toch mooi!
Hannah
ivo: bedankt Hannah - copi
Sluit me aan bij Hannah! Gr, copi
ivo: bedankt Copi - teevee
Dia loog
over peter
want het was
dia meter!
ivo: idd dia meter ... bedankt Teevee - Mistaker
Top!
G
ivo: bedankt Greta ... - yrsa
sterk!
ivo: bedankt Yrsa - lucky
scherp die titel ...
'ik roerde mijn koffie zwart'
groetjes
ivo: idd scherp, bedankt Leon .. - KapiteinSeBBos
er zit wel iets...maar ik kan het niet zo beoordelen :-)
ivo: slecht nieuws wordt nooit geloofd ...
|
