naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Verdriet

door Core

In mijn oren hoor ik woorden,
woorden van verdriet,
allen stil onuitgesproken,
dus ik, ik hoor ze niet.

Met mijn ogen zie ik beelden,
beelden van verdriet,
maar mijn ogen zijn gesloten,
dus ik, zie ze niet.

Ik zie handen biddend smeken,
Smeken van verdriet,
maar mijn handen zijn gebonden,
dus helpen, helpen kan ik niet.

Ik zie harten hoe ze breken,
breken van verdriet,
maar mijn hart is ook gebroken,
dus troosten, troosten kan ik niet.

Maar als ik al zoekend naar mezelf,
mijn hart voor mij laat spreken,
en mijn ogen open doe,
en de stilte kan doorbreken,

kan ik luisteren naar jouw zorgen,
kan ik delen met jouw pijn,
samen bidden voor die morgen,
dat je niet alleen zult zijn.

feedback van andere lezers

• Victoria
  heb een beetje moeite met de herhalingen (bv dus ik, ik...)
  het lijkt eerder een liedtekst...
  heel mooie inhoud!
• Liesje
  sterk en hoopvol ook
• ivo
  ik volg victoria .. als lied lijkt het me ook iets te langdradig ..
• lucky
  dit kan me niet echt bekoren
  de herhalingen en een ovrdaad aan komma's
  
  groetjes