|
< terug
Balsem van stilte
De dood trekt zijn schoenen uit
kijkt scherpgeslepen toe
terwijl Tilde zich naalddun laat glijden
Ze is verslagen, verstild
Alle tijd ligt in het einde dat
zich langzaam rond haar plooit
Hij strijkt met wrange slagen weg
Tilde in zijn armen
Nooit had haar man zijn liefde verspild
maar hoe hij voor haar nu bloemen legt
zijn lippen tuit tegen de palm
van zijn hand
- ze ligt er uitgesponnen in -
zo balsemt hij ook de geur uit haar kleren
en telt zijn jaren
De stilte krijgt haar gezicht
haar lippen
feedback van andere lezers- sproet
bedankt voor deze balsem van stilte die mijn ziel geurig kruidt.
liefs,sproet ;-)
Ann: dank je! - Mistaker
Dit is een hele mooie!
groet,
greta
Ann: dank je! - Evelyntjun
De stilte ; schrijf ik ook zo graag over.
Graag gelezen!
Liefs
Evelyn xx.
Ann: dank je! - aquaangel
heel mooi xx
Ann: bedankt! - otiske
Heel goed neergezet, groetjes.
Ann: bedankt! - Liesje
Knap hoe je dit kan brengen.... Een mens wordt er stil van!
Ann: Dank je:) - lief
welkom een goed begin!
liefs - feniks
Deze vind ik net iets té gesloten voor mij.
Hier zit duidelijk een verhaal achter.
Ann: Dit gedicht vond z'n oorsprong in een radio-interview :)
Die man z'n liefde voor zijn overleden vrouw bleef zo puur...
Zo pakkend dat het in een gedicht vloeide. - jacqueline
Liefde, zoveel liefde altijd nieuwe inspiratie voor elk moment droevig en vrolijk langst de zijlijn van ons bestaan.
Ann: ja, wat zouden we zonder... - dichtduvel
mooi, grtz, jef - alie_jankind
Wat een pracht teder gedicht!
Als van binnenuit geschreven. Mooi hoor!
groeten
|
