|
< terug
Uganda
dromerig, de dagen
vliegen aan me voorbij
in een hazewind die
haren en gedachten
ongewild verwart
een kind draagt water
onder een lachend gezicht
sterven blote voeten
dag na dag
de zon die toegeeft aan de drang
de rode aarde die haar
voelt priemen in de dag
wordt 's avonds zwoel gekust
en in de nacht beroofd van kleur
gelukkig, de mensen
genieten van het leven
in een land waar men
weet wat belangrijk is
een kind draagt water
de lange tocht voorbij
een moeder zucht
en dankt de Heer
feedback van andere lezers- eric
Als de hazewind de oorzaak is, dan zou ik zetten 'verwart' ipv 'verward'...
Uganda ken ik niet, mijn hart verloor ik aan Malawi - maar dat doet er weinig toe. Je hebt hier een beeld geschetst dat zó warm is aan gevoelens voor wat je beleefde... Even drommde ik weer...
Knap!
Emmeline: Bedankt! X - feniks
Mooie impressie van wat Afrika voor jou is.
Je weet waarschijnlijk wel dat de realiteit lang niet zo idyllisch is
groeten
feniks
Emmeline: Ik denk dat dit eerder een expressie is, één van wat ik gezien heb... Ik ben net terug uit Afrika. Ik vind niet dat wat ik geschreven heb idyllisch is... Druk ik niet het harde leven van de mensen uit? En het gevaar om een kind alleen op weg te sturen (maar ze doen het toch)? En het feit dat mensen er, ondanks alles, toch gelukkig zijn?
Uiteraard is dit niet overal zo, maar in een stabiel land zoals Oeganda dat nu is, wel! Het is misschien niet juist van mij dit de titel 'Africa' te geven (want het leven verschilt van land tot land), maar het is ook niet juist om Afrika als één oorlogsgebied of onstabiel gebied te zien!
Ik denk dat ik de titel zal veranderen (want ik vind hem nu toch niet zo geslaagd :)), alleszins bedankt voor de feedback!!
Groetjes - lucky
in de 4e strofe zou ik zon en rode zonder de ervoor schrijven
de laatste twee strofes voegen voor mij niet echt iets toe
het van idyllisch wordt opgeroepen door het begin van je werkje,
terwijl als ik zo je reactie lees bij feniks dat dit niet de bedoeling is
maar het overkwam mij ook
Emmeline: Ik bekijk je eerste raad zeker eens! Bedankt daarvoor!
Ik begrijp wat je bedoelt... Die eerste strofe drukt vooral mijn gevoel uit tijdens mijn reis daar, een dromerig gevoel, want de warmte en blijdschap van de mensen wordt zo snel overgedragen, een verward gevoel, want het contrast is groot: veel armer en toch (soms schijnbaar, soms ook niet) gelukkiger... Maar het gaat ook om het gevoel achteraf: Die reis is letterlijk voorbijgevlogen, de heimwee is nu al groot!
X - eisenik
leuke beelden
heb het wel niet zo met verwrongen taalfenomenen als "ongewild" (kan je makkelijk wegwerken met 'wil niet...') zeker omdat de rest van je taalgebruik een bepaalde zuiverheid benadert die ik wel graag heb
het einde vind ik wat flauw katholiek maar de rest van het gedicht staat er wel vind ik
Emmeline: Ik denk na over de ongewild, maar begrijp niet goed wat jij er verwrongen aan vindt... Ik kan begrijpen dat het einde je minder bevalt, maar ik schrijf het maar zoals het is... Men bidt er ontzettend veel en men beschouwt The Lord and Jesus daar ook als beschermers en als gever van al wat goed is... - otiske
Soms raar om te zien hoe die mensen toch plezier maken en lol hebben.
Ik vind dit sfeerbeeld heel goed weergegeven, groetjes.
Emmeline: Bedankt! X - miepe
beroofD, normaal gezien zonder de dichterlijke vrijheidsregel
sommige dingen herken ik uit de nostalgische eerste afrikabelevenissen. dat is ondertussen al 20 jaar geleden
nu ik de verbeten gezichten zie tijdens het water dragen en het geluk van hen geheel anders inschat, lees ik het met melancholische binnenpret.
en daarom niet met minder plezier!
Emmeline: Bedankt om het op te merken en voor je mooie feedback! X - KapiteinSebBos
knap!
nu heb ik al je gedichten gelezen!
xxx
Emmeline: Proficiat en bedankt! X - alie_jankind
Een gedicht dat indruk maakt !!!
hartelijke groet
Emmeline: Bedankt X
|
