Volg ons op facebook
|
< terug
Tekenen
zwarte kringen
om haar ogen
gaan de diepte in
gradaties van oud zeer
mondhoeken
loodrecht naar beneden
de overgave aan wat haar ogen
niet meer dragen kunnen
terwijl ze met zachte stem
haar beide oren vraagt
even stil te zijn
feedback van andere lezers- Magdalena
antwoord: huilbui
jamal: jij laat het woord vallen dat ik gisteren bij ons thuis had... een jonge vrouw, een goede vriendin van ons, die pas gehuwd is en ineens geschrokken is van de agressieve kant die haar man soms toont...met gebalde vuisten. en het vreemde is, maar tegelijk ook een boeiend vraagstuk, dat zij steeds op dezelfde mannen valt! ...
ze is getekend door haar verleden en hoopt ooit hiervan te herstellen door haar nog onbekende 'patroon' te doorbreken...
liefs!
Jamal - killea
very moving!
xx
J
jamal: ...and I'm hoping she is moving forward June! read my reaction to Magdalena..
xx
J - marrik
Jamal
Hier moest ik even over denken.
En ik vindt het HEEL mooi en ook ontroerend.
groetjes
jamal: dag Marcel, dit gedicht is uit een dichte realiteit gegrepen (zie reactie op Magdalena) en dat maakt het inderdaad ontroerend.
maar je kan dit werkje in vele contexten plaatsen, zonder meer.
fijn dat je ervan genoten hebt.... dank je
groeten - jan
troosten!
grts
jamal: ...echt Jan, die vrouw is deze week 2 x maal tot bij ons geweest en mijn vrouw en ik doen niets anders dan troosten en hopen dat deze gruwelijke periode voorbijgaat. op voorwaarde dat zij alleen of beiden als vers getrouwd koppel professionele hulp inroept....
dank je
gr
Jamal - anne
De harde kant van het nét ouder zijn versta ik hier, de huilperiodes die ooit wel overgaan maar soms zwaar doorwegen. De liefde die dit alles draagt, is ongelooflijk groot. Mooi verteld jamal en succes met jullie nieuwe aanwinst!
jamal: ik vind het zo bijzonder mooi te lezen dat mijn werkje plaats biedt aan vele huiskamers waarin elk leven anders kan zijn.... jij beschrijft het aspect van ouder-zijn dat zonder twijfel ook voor mijn gevoelswereld toen mijn dochtertje (Zayan) ernstig ziek WAS.
gelukkig is dat voorbij.... het streelt mijn ziel te weten hoe jij en anderen mij zo goed kennen, puur op basis van schrijven.
respect!
zie mijn reacties op anderen, dit werk is een reëel gebeuren.
gelukkig niet dat van mij....
dank je - Mistaker
Ja hoor, hoop doet leven!
Mooi geschetst.
Liefs,
Greta
jamal: vanaf het moment dat je hoop laat varen
verlies je jezelf in de loop der jaren...
dank je Greta
xx - miepe
allerdroevigst in elk geval
raakt
jamal: ....zachtjes hoop ik Miepe...
groetjes - aquaangel
vast wel xx
jamal: dat hoop ik echt, voor haar waterengel...
xx - innerchild
Hoe droefheid mooi verwoord wordt ... er trilt een snaar vanbinnen ...
Met liefs,
Inner
jamal: ik krijg de droefheid die afgelopen dagen hier bij mij op de bank zat maar niet van mijn ooglens... heb zo te doen met haar.
helaas kan ik enkel troosten en adviezen geven, de rest zal ze zelf moeten doen.... mijn snaar trilde ook Innerchild.
dank je
xx - teevee
Kinderen mogen ze niet slaan
want dan zetten ze je vast
maar onzichtbaar kloppen mannen
haar onder de linnenkast
jamal: ....
tot het bloed uit de kast vloeit
de wereld dan plots tot besef komt
hoe wreed haar leven is gesnoeit
voor lede kinderogen, eeuwig verstomd
....hier moeten ze keihard maatregelen tegen nemen!
maar ja, onze regering gaat besparen op juist die domeinen.
we leven in een wereld die niet meer de onze is....althans niet
meer van mij.... - matahari
Zo mooi en liefdevol beschreven
liefs matahari
jamal: dank je Matahari.... dit is een neerslag van de emotionele indrukken die geen uitweg meer wisten te vinden, tot dat ik
even de tijd maakte om het per inktvloeisel te doen.
wat altijd werkt!
dank je
xx - otiske
Soms duurt het een tijdje voor mensen hun lessen leren, en het weer voor zichzelf durven opnemen.
heel goed weergegeven, groetjes.
jamal: in mijn hele leven heb ik nooit anders gezien of geweten Frank...
helaas een waarheid als een koe! hoop dat zij dit ook snel inziet, op haar eigen manier, tempo....
groeten - lucky
mooi hoor jamal .... vooral de 3e strofe ... de 4e strofe zou ik overwegen om te schrappen dan krijg je een heel mooi einde, want die laatste regel is eigenlijk beetje een domper die voorgaande strofe die al voor zich spreekt daardoor wordt die laatste regel overbodig
de 1e strofe zou ik de layout aan passen zodat je een veel sterkere opening krijgt dus zoiets als dit:
zwarte kringen
om haar ogen
gaan de diepte in
gradaties van oud zeer
mondhoeken
loodrecht naar beneden
de overgave aan wat haar ogen
niet meer dragen kunnen
terwijl ze met zachte stem
haar beide oren vraagt
even stil te zijn
dit komt het gedicht meer ten goede
jamal: wauw.... jouw adviezen zijn goud waard Léon!
in de eerste strofe speelde ik eigenlijk met de vorm om de 'dieperik' te accentueren... maar op zich, ja, in feite overbodig
net zoals die laatste strofe. jouw voorbeeld laat het nog helemaal open vind ik, dan dat ik het afsluit met de evidentie zelf....
thanx mate!
|
