writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

eenzame splitsing

door yellow

Ik was nog nooit alleen
in het volledige begin
zwom ik al zwiepend verder
brak mijn hoofd op een eicel
waarop ik mij spontaan begon te splitsen
Oh ja…
toen waren we met miljoenen

Miljoenen werden één
toen was ik alleen
dit mocht echter niet lang duren
want toen ik werd geboren
en de mensheid wat ging storen
stonden er veel mensen om me heen

Ongeschonden en bijna in liefde verzopen
zo mocht ik mijn leven beginnen
ik kon wel als een poesje spinnen
van al dat teergeliefde beminnen

Ook vandaag lopen er honderden mensen om mij heen
vragen en antwoorden
kinderen sleuren aan mijn been en kledingstukken
zoveel liefde…
Je zou denken
die man zijn broodje is wel gebakken

Toch brokkelt deze berg
steeds verder af door
de hardheid van deze wereld
teleurstellingen
verdriet en vele open vragen...

Vandaag voel ik mij heel alleen

Yellow/20 Oktober 2007 ©



 

feedback van andere lezers

  • Magdalena
    Wat een werveling van waarheden die allemaal tegelijkertijd waar zijn!
    O I like it +++!

    de continue wisseling naar contact zoeken- alleen willen zijn- contact hebben - alleen zijn en nooit eens kunnen volledig kiezen wat we nu willen

    als de berg helemaal afgebrokkeld en plat is, sterf je weeral aan dingen die je als illusie beschouwde en, sterven doe je alleen...maar...is dat wel zo?
    yellow: ik denk dat je alleen komt en alleen gaat...
    misschien staan er mensen om je geen maar diegene die sterft ben je uiteindelijk zelf.

    bedankt voor deze geweldige fb,
    liefs,
    Marc
  • b_engel
    alleen tussen heel veel mensen. Triest.
    De berg brokkelt af maar ik geloof dat er altijd wel mensen zijn die een klein stukje opbouwen ook.
    Maar uiteindelijk staat een mens alleen. Als voelend wezen. En voelen doet niemand voor jou en dat kan ook niemand overnemen.
    Ik wens je nabijheid en warmte zodat je je minder alleen voelt

    liefs
    yellow: bedankt voor je mooie reactie,
    zoals je ziet is het ook weer een gedicht van een tijdje terug
    intussen gaat het terug beter en geloof ik zelfs al in
    een goed voorspoedig jaar 2009, ondanks de economische onheilsberichten
    en de oorlog in de Gazastrook

    groetjes,
    Marc
  • Mistaker
    Knap gedicht!

    Liefs,
    Greta
    yellow: Dank u Greta,
    groetjes,
    Marc
  • killea
    Always alone, title of my next poem, perhaps.
    great work, marc
    love
    June
    yellow: thank you June,
    love
    xxx
    Marc
  • jan
    alleen, eenzaamheid de nieuwe ziekte..

    grts
    yellow: bedankt Jan,
    groet,
    M.
  • marrik
    Omgeven door 100 mensen, en toch zo alleen.

    eigenlijk heel triest


    M
    yellow: Ik weet het jong... ik hou van zwarte sfeer :)

    bedankt Marcel,
    Marc
  • alie_jankind
    Je zet een mooie gedachte neer,
    als gedicht ben ik er minder enthousiast over,
    ik denk dat je teveel wilt zeggen ...
    je kunt er wel meer dan één gedicht van maken

    vervolg fb afstand, het gedicht is inderdaad krachtige geworden!

    groeten
    yellow: bedankt alie,
    misschien bekijk ik dit later ook eens opnieuw
    op een rustig moment, groetjes,
    Marc
  • KapiteinSeBBos
    héél mooi!

Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .