naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het kind dat ik nooit mocht zijn

door GoNo2

Het kind dat ik nooit mocht zijn
Zit ergens diep verscholen in mij
Af en toe laat ik het los en vrij……

Het kind in mij laat zich dan gaan
Speels ,dartel, van geen kwaad bewust
Tot het moegespeeld, komt tot rust…….

Het kind in mij vraagt om aandacht
Bedelt om warmte en genegenheid
Het kind dat nog steeds en immer lijdt……

Het kind in mij, altijd maar op zoek
Kent geen tranen, is soms keihard
Maar heeft een warm kloppend hart……

©GoNo

feedback van andere lezers

• aquaangel
  zoen voor het kind..
  GoNo2: dankjewel
• killea
  beautiful poem, gono
  xxx
  j
  GoNo2: XXX
  GoNo
• JakobRo
  prima gedicht. herkenbaar, voelbaar!
  heel graag gelezen.
  GoNo2: Dankjewel
• matahari
  Liefdevol je innerlijk kind omarmt! Mooi.
  
  liefs matahari
  GoNo2: Dankjewel
• yellow
  wat een mooi gedicht, ik worstel met dezelfde gevoelens,
  M.
  GoNo2: En het verdwijnt nooit hé ?
• lucky
  zullen we gaan knikkeren
  GoNo2: Dankuwel