naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Drijfzand

door eric

langs ruiten
die hij lang geleden
zelf had ingegooid
staarde hij
naar de overblijfselen
van zijn verleden

waar eens het onbegrip
welig tierde
drukten zijn voetstappen
thans enkel nog
in drijfzand

zijn trots schonk hij weg
aan een bedelaar
zijn tranen borg hij
in de kluis van zijn hart

en toen de put gedempt werd
was er niemand
die zich nog herinneren kon
waar hoogmoed was gebleven


© Eric

feedback van andere lezers

• alie_jankind
  Een gedicht om te lezen en te herlezen.
  werkelijk prachtig!!
  
  groeten
• Zingendevleugel
  zeer mooi!
  heel goed met mooie inhoud
• ivo
  dit is schrijnend mooi, de ellende druipt ervan af en het blijft hangen waar het moet hangen achter de lensen van mijn ogen recht in het hart.
• tessy
  prachtig , graag gelezen.
• ppe
  adembenemend mooi
• martine
  zo stilmakend mooi
• GoNo2
  Heel knap!
• silvia
  bij de eerste strofe had je me meteen mee !
  goed gedicht - graag gelezen !
  groetjes
• anne
  Apart mooi eric.