|
< terug
Lachen
Tot je inziet
dat ik hou van een krant
die dagenlang op dezelfde plek ligt
in het toilet.
Tot je begrijpt dat ik
niet veranderen kan
omdat het zo hoort.
Dat ik… zo niet hoor.
Tot er opeens een stilte
valt die alles duidelijk maakt…
Tot dat moment blijf ik
-oogluikend in mezelf-
Lachend alles goed vinden…
feedback van andere lezers- duivelstrikje
leuk gevonde, prettig om te lezen,
groetje
duivelstrikje
CaptainNorth: merci! Hoe een gedicht ontstaat door een krant in 't toilet... zo ontstaat een gedicht door een krant in het toilet...
groetje
De Kapitein - geertje
ik begrijp je volkomen...
écht, herkenbaar (ondanks dat ik alleen woon)
bezoekers merken het op...
:-)
CaptainNorth: Ik woon ook alleen! Nu. En toch herkende ik hier meteen iets in de krant die ik gewoon laat liggen...
smile... - Jean_Loeckx
Ik vind dat je hier een bepaald soort huwelijkssfeer zéér goed verwoord, CN.
Zéér warme - zo heb ik het toch aangevoeld - eindtrits !
Je zet de lezer eerst goed op het verkeerde been,
dan op twee verkeerde benen,
en dan vang je diens val op.
g
CaptainNorth: merci Jean. Ik vond dat zelf eigenlijk ook... al is die sfeer voorbij sinds anderhalf jaar... ik herken ze nog steeds... En inderdaad... ik wil er het lichte inhouden in een dergelijk gedicht en niet 'vallen' in een bitter en fatalistisch einde... maar dan net zo'n gedicht 'Lachen' als titel en als eindbesluit geven...
merci voor je... bijna van zelfsprekende - mooie analyse....
Je bent een meester... ook hierin.
groet
't Kapiteintje - harmandi
Ik sluit me aan bij Jean. Goed gedicht, Captain!
CaptainNorth: merci! Uit het wc gegrepen éh...
|
