naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zoektocht

door hope

De roos verlept in mijn hand.
De hond wil van mijn aaien niet weten
en de vogeltjes, voor wie ik broodkruimels strooi,
worden door de kat opgevreten.
Mensen voelen zich met mij helemaal niet verwant.
Ze vinden me te heftig, te open, te fel, te extravagant.
Tussen mij en deze wereld zoek ik nog steeds het verband.

feedback van andere lezers

• GoNo2
  Dat probleem ken ik ook.
  hope: Ken je het ook? Dat maakt ons soulmates, hé GoNo
• teevee
  Als je goed bent voorzien
  dan kan je het verbinden
  want verband is altijd
  in 't apotherskastje te vinden
  hope: Je feedback is letterlijk dan een pleister op de wonde.
• alie_jankind
  het beeld is mooi, maar ik zou het dichterlijker neerzetten
  
  groetjes
  hope: Bedankt. Ik zal je raad proberen te volgen.
• jack
  Simpel en mooi. En klinkt voor mij dichterlijk genoeg, alleen regel 5 en 6 zou ik wat anders formuleren. Die 5e regel hapert door de zinsbouw, vooral dat helemaal niet. En in de 6e regel is die opsomming een beetje storend voor het ritme, vind ik. Maar verder vind ik het echt goed. Je zegt gewoon wat je wil zeggen, met simpele woorden en een beetje cynische humor. Meer van dat!
  hope: Ik weet het: ik ben niet echt een dichter maar soms wil iets met weinig woorden poneren.
• yellow
  ik volg jack maar vind het ook niet poëtisch genoeg voor een uitstekend, groetjes,
  M.
  hope: Toch bedankt voor je reactie.
• Liesje
  warme knuffel indien de gedachte autobio is...
  hope: Een warme knuffel neem ik altijd graag aan. Liefs terug.
• Wee
  Er bíj horen, een verlangende zoektocht ...
  Ik vind het wel poëtisch, je weet te raken, Hope.
  En je laatste zin is top!
  x
  
  
  hope: Dat je zegt dat ik weet te raken, vind ik een mooi compliment. Bedankt, Wee.