< terug
Ster-fe-lijk
Vergeten wil ik die ellendige dagen
al die nimmer beantwoorde vragen
het hoe en waarom van zoveel dingen
'k sta er niet meer om te springen
'k leef in de wetenschap van sterfelijk te zijn
een korreltje zand in de onmetelijke woestijn
maar 't interesseert me omzeggens geen bal
'k kom toch terug als een sterretje in 't heelal
waar ik voor één keer schitterend zal wezen
aan duizend and're sterretjes de les zal lezen
hoe ze die domme mensen moeten omarmen
en hen met sterrengloed kunnen verwarmen…
©GoNo
feedback van andere lezers- anne
We plaatsen ons als mensen zo vaak op een statief terwijl we inderdaad in verhouding tot het heelal en de andere levende wezens maar heel klein zijn. soms wel groot in het denken. Ik hoop ook als een sterretje te eindigen aan de hemel, en wat te schitteren voor anderen. Grtjes en knap gedicht. GoNo2: Dank u! - LilyMayParker
wat een filosofisch mooi gedicht, vooral dan strofe 2
liefs
Nathalie
xxxx GoNo2: Dank u! - yellow
knap hoor gono! GoNo2: Dank u! - Liesje
de laatste strofe ontroert me! GoNo2: Dank u! - Zingendevleugel
ik vind je gedicht schitterend nu al GoNo2: Dank u! - jamal
voor mij ben je al een ster!
groeten GoNo2: Dank u!
|