|
< terug
zilver
in overgoten bladerval
zingt moeder natuur
kleurrijk in alle talen
hetzelfde treurenlied
wintervoetend
stampen bomen
hun laatste vacht
af, zodat de zwaarte
van verijste takken
hen niet doet kraken
guurheid wisselt
met waterzon
waardoor praten
moeilijk wordt
spreken is zilver
zwijgen is goud
sterven is afscheid nemen
laat ons nog wat kletsen
over wat ons samenhoudt
feedback van andere lezers- killea
lovely, Ivo
xx
j
ivo: tx Killea ... - martine
wondermooi
goede morgen
ivo: bedankt Martine .. - alie_jankind
je proeft de winter.
mooi gedicht
groeten
ivo: bedakt Alie - LilyMayParker
in al je gedichten blijkt dat je een gevoelsmens bent Ivo, ik heb dit graag
ivo: hahaha, Lily , dank je wel voor het compliment - GoNo2
Prachtig!
ivo: bedankt Gono - Liesje
voor mij stilmakend prachtig... de laatste strofe ontroert me!
ivo: bedankt Liesje ... ontroering is een mooi iets op zich al .. - ppe
eerste strofe vind ik persoonlijk beetje minder maar nadien wordt het sterker bij elke vers
ivo: de eerste strofe is mss ook wat overbodig, maar ik wou het treurige van de herfst vooral laten blijken ... bedankt alvast Ppe, ik bekijk het nog of ik die eerste strofe laat staan .. - drebddronefish
Mooi deze variaties op een thema, je bent duidelijk in vorm ivo
groetjes
ivo: bedankt Dreb ... - jan
twee weten meer als één:))
ivo: zo is het Jan
|
