naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

° 1934

door LilyMayParker

gedachten,
veroveren de vlakte van een levensloop
momenten herleven in het ontkiemen van herinnering
avondlicht bladert, wiegt
nu zacht op je huid
en de twijg jaren geleden tussen jou handen
vormt nu schaduw van een eik

vergeeld, vergeten
zinloos murmelend
de geur van heimwee
de geur van toen…


opgedragen aan Victor mijn grootvader


© Nathalie Vilain

feedback van andere lezers

• hettie35
  Ik zie het voor me, in de schaduw van de vroegere twijg,denkend aan je grootvader.
  groetjes Hettie
  LilyMayParker: dank u Hettie
  liefs
  Nathalie
  xxx
• tessy
  Dit lees ik erg graag, hoe mensen ouderen eren om wie ze geweest zijn en ze niet wegstoppen omdat ze schaduw geworden zijn van wie was. Mooi Nathalie
  LilyMayParker: heel juist dit Tessy, wat heb je dit mooi geformuleerd!
  liefs
  Nathalie
  xxx
• GoNo2
  Knap geschreven!
  LilyMayParker: dank u GoNo2
  liefs
  Nathalie
• manono
  Dat de eik nog heel lang mag blijven staan als memento
  LilyMayParker: dag zal zeker lieve Manono
  liefs
  Nathalie
  xxx
• silvia
  mooie hulde Nathalie !
  groetjes
  LilyMayParker: thanx lieve Silvia
  liefs
  Nathalie
• alie_jankind
  mooi dit gedicht, deze herinnering
  
  groeten
  LilyMayParker: Dank u Alie Jankind
  liefs
  Nathalie
• anne
  Knap beeld geef je ons mt die eik en vergeelde bladeren; mooi!
  LilyMayParker: ja, de eik bestaat echt zelfs
  liefs
  Nathalie