< terug
ongeloof
wie geloofd nog dat het hier een paradijs is
wie geloofd nog dat we hier op doorreis zijn
dat het maar even duurd
wie geloofd dat ons lichaam een geschenk-is
wie geloofd ik ben een ziel belichaamd
dat je lichaam niet van jou is
dat zintuigen bestuurd worden door je ziel
om bewust deze mooie reis beladen met een droom
met open armen waar te maken even te genieten op aarde
toch te lang onder weg te veel mens geworden
niet meer wil weten te gebonden aan dit leven
zich blind staart op al wat hij heeft gekregen
en steeds meer beziten wil
zo alles verliest omdat hij niet meer weet dat hij op doortocht is
dat het aards paradijs een sprookje is
in niets meer gelooft
om dat hij denkt er niets is
chris
feedback van andere lezers- hettie35
Het leven is toch vaak wat iemand er zelf van maakt Chris!
groetjes Hettie chris: das waar - manono
Ik zie heel veel mogelijkheden voor een paradijs. Het helpt misschien als meer mensen zich niet zouden gedragen alsof ze slechts op doorreis zijn. Ze zouden bijvoorbeeld kunnen denken aan de volgende generaties.
Hoe kan je nu teveel aan het leven als te veel mens gebonden zijn?
Het aards paradijs bestond al veel langer nog voor de mens zijn haar verloor en nog voor de eerste begrafenisrites en nog voor één geschreven woord, en nog voor het veelgodendom, en nog voor wat dan ook er nadien kwam. De mens beslaat de laatste centimeter van uw meetlint.
Je zegt wel straffe dingen hoor. Sta er is even bij stil dat sommige mensen die heel erg geloven dat het lichaam slechts een tijdelijk omhulsel is van de ziel, uitsluitend diegene zijn die exlosieven op hun lichaam gespen. Wie kan zich nog veilig voelen met die denkwijze? Voor mij zal het altijd een denkwijze blijven, een ideologie net zoals de ideologie van het communisme, net zoals de ideologie van één politieke leider.
In die optiek vind ik wat je schrijft interessant.
En hopelijk neem je geen aanstoot aan mijn feedback. Ik zal altijd begrip opbrengen. chris: hallo , eigenlijk danku wel voor uw uitleg
ik weet zelf niet waar ik het vandaan haal soms vind k teksten terug van lang geleden dingen die ik nu maar pas snap en toch heb ik ze zelf geschreven straf he
chris - matahari
Veel vragen.....ons levensdoel KEN JEZELF.
liefs matahari chris: een heeel leven om jezelf te vleren kennen toch
chris gr - Hoeselaar
Ik houdt het kort, er is iets dat wij niet kennen maar daarom wel aanwezig is
Willy chris: zo is het
|