naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

als de herinnering maar blijft

door harrywanders

streel haar haar
omdat ze niet meer
zal ontwaken
ik raak stil haar
lippen aan
streel haar hand
traag verschijnt een glimlach
om haar mond
ik zeg zacht
dat ik haar zal laten gaan
dat ze mag
dat ik haar
herinneringen
zal koesteren
als de mijne
ik ben even heel stil
dan hoor ik haar laatste adem
ze valt in slaap
voor altijd

feedback van andere lezers

• martine
  rakend emotioneel dicht
  harrywanders: dank je wel
  liefs
• anne
  Heb dit ook meegemaakt bij m'n vader, mooi om erbij te kunnen zijn als ze vredig kunnen gaan en je ze de rust kan brengen die ze nodighebben dan. Dat vergeet je inderdaad nooit. Mooi gebracht in eenvoud ook, zoals het past bij dit thema. Het raakt me en roept ook bij mij die herinnering op.
  harrywanders: dank je wel anne
  lief dat je dit schrijft
  liefs
• tessy
  om stil van te worden
  harrywanders: dank je wel
  liefs
• hettie35
  Heel erg treffend en herkenbaar,
  groetjes Hettie
  harrywanders: dank je wel hettie
  voor je reactie
  liefs
• klaver4
  idd, sterk dat je dit hier neerzet; weinigen komen zover, laat dat al op zijn minst een compliment zijn voor jezelf!
  en die herinneringen, die leiden een eigen leven. Diegene die het niet waard zijn, verdwijnen vanzelf uit uw leven met de herinneringen, zoals de wind een klein vuurtje uitblaast, en een loeiend vuur aanwakkert. Denk hier dat ge niet veel moet twijfelen dat die herinnering zal blijven branden, mss wel meer dan u lief zal zijn :o)!
  gr
  klaver4
  harrywanders: dank je wel klaver voro je mooie en ontroerende reactie
  liefs
• manono
  Ik lees 'rust'.
  harrywanders: dat is er ook
  liefs