< terug
Als jij je verschuilt
Nachten
Die er zijn
Gevoelens die raken
Die niet meer mogen
Stil kruip je weg
In mijn armen
De woorden
Dat je zo graag
Gewoon jezelf wilt zijn
Ik raak je haren aan
Kus je lippen
Zeg dan heel stil
Zolang jij je blijft verschuilen
Achter je masker van
Wie je niet bent
Zul je nooit het geluk vinden
Waarin jij en ik
ons zelf zijn
feedback van andere lezers- Kat
Dragen wij niet allen een masker op bepaalde momenten in ons leven, in de liefde de gekwetste ziel gemaskerd? Het belemmerd
zonder meer! Mooi gedichtje trouwens! harrywanders: wat mooi door je gezegd
dank je wel
liefs - hettie35
Zo hebben we allemaal ons eigen kleine hoekje voor ons zelf!
Soms is dat nodig,
groetjes Hettie harrywanders: ja soms wel
lief s - kerima_ellouise
soms is de angst van kwetsbaarheid groot, te groot om jezelf te zijn, al verlangt iedere vezel naar de zoektocht van wie je bent...
heel mooi dit fluistergedicht!
groetekes harrywanders: dank je wel
liefs - VUURKRACHT
gedicht dat mij raakt
tot in mijn stille zijn;
zo subtiel en broos neergezet.
Monique harrywanders: dank je wel monique
liefs - tessy
Ik kan maar herhalen wat anderen reeds gezegd hebben. Een masker dragen kan soms gewoon zelfbehoud zijn. harrywanders: ben ik met je eens maar soms zo vervelend
liefs
|