naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Moeder-dàààg…

door GoNo2

Je schonk me 't leven
en dat was het dan
je barensweeën duurden maar even
pijnlijk, daar niet van

maar 't schiep tussen ons geen hechte band
daar kwam ik bij 't groter worden achter
'k had meer liefde van de hond in z'n mand
't maakte de pijn min of meer wat zachter

al die keren dat ik op je riep
bij 't incasseren van vaders doorgedreven slagen
het schreeuwen terwijl je sliep
de hulp die nooit kwam op m'n jankend vragen

liet me, onschuldig kind, in de steek
misschien was ik wel onhandelbaar
maar na al die medische testen bleek
dat ik een normaal kind was, nietwaar

je schonk me 't leven
en dat was het dan
je barensweeën duurden maar even
bij mij duurt de pijn heel m'n leven…

©GoNo

feedback van andere lezers

• hettie35
  Heel verdrietig GoNo, maar probeer vooruit te kijken
  en leef je eigen leven.
  
  groetjes Hettie
  GoNo2: Dankuwel!
• tessy
  Zo droevig, wat jammer toch dat zulke moeders bestaan.
  GoNo2: Dankuwel!
• manono
  Niet alle mensen zijn geschikte ouders.
  
  Chapeau voor autodidacten van het leven.
  
  Krachtig, ijzingwekkend gedicht!
  GoNo2: Dankuwel!
• silvia
  het was je moeder die slaag verdiende, jij niet !
  GoNo2: Dankuwel!
• martine
  en in ons steeds terugkijken blijven emoties ons verstikken aan ons om de vrijheid van eigen wil te betrachten
  rakend dicht
  GoNo2: Dankuwel!
• VUURKRACHT
  je woorden raken me diep
  de schrijnende pijn van weleer
  draag je inderdaad
  nog steeds met je mee
  
  nooit kan wat je toen hebt gemist
  worden ingevuld
  het blijven tranen in de mist
  die het bodemloze vat
  zullen blijven vullen
  
  tot je vanuit eigen kracht
  je gepijnigde hart
  met eigenliefde en zorg
  op een warme manier kan stillen
  
  Lieve groet,
  Monique
  GoNo2: Dankuwel!
• kerima_ellouise
  ...ik heb opgegeven om méér te verwachten dan wat er maar gegeven kan worden...ook al moet ik mezelf vaak tot de orde roepen als pijn schuurt langs een weer afwezig woord...
  
  schrijnend en diep ingedaald gedicht
  
  groetekes
  GoNo2: Dankuwel!
• anne
  ... geen woorden voor, dat draag je inderdaad mee, hopelijk met al wat eelt erop maar toch... . Sterk gedicht, anne.
  GoNo2: Dankuwel!