|
< terug
Cirkels
04.45 uur
Met treurnis in het lijf en overbevolking onder mijn hersenpan,druk ik de wekker uit en ga kreunend
op de rand van het bed zitten. Met kromme rug loop ik naar beneden, waar ik als eerste het
koffiezettertje aanzet om vervolgens een peuk op te steken. Onder tussen hebben de honden mijn
voeten en schoot gevonden.Elke morgen vertel ik Ukkie dat als ik haar meeneem, er dan nog iets
leuks te beleven valt op de werkvloer.Wedden dat we de hele dag lol hebben! Maar neen, het is
onmogelijk om haar in mijn binnenzak te stoppen , overigens zal ze écht wel passen.
Ze heet niet voor niets Ukkie.
ochtendgloren
nog voor de haan
zijn bek open trekt
al nicotinerend
weerzin vervult
bij het verstrijken van tijd
leegte neemt bezit
het grote moeten
neemt vorm
een pakhuis vol stemmen
nietszeggend, schreeuwend
zwijgend luisterend
niets ziend kijkend
niet meer provocerend
management intimiderend
leiderschap onbetwist
automatisme op toeren
de leegte ontstaat
geen vrije gedachte
enkel presterend
wachtend op
15.45 uur
Als voor mij eindelijk de bevrijdende toeter afgaat, mag ook ik even met verlof. Even vers brood
halen. Langzaam komt mijn leven in het ritme waarin het het best vertoeft.
Vrijheid... Vrijheid van lichaam en geest.
Wederom geef ik , bij het thuiskomen een slinger aan het koffiezettertje. Maar het gevoel hé...
Het gevoel is nu vele malen anders. Een werkdag ten einde en iedereen is blij.
Mijn Anja, de kinderen en zelfs de honden merken het.
Nu is die ouwe happy…
Niets moet…Alles mag…Alles kan
|
