|
< terug
Knekels en wormen
mijn pen is bijna leeg
hij begint te haperen
letters worden lichter
inspiratie op de vlucht
alfabet dat ineen zeeg
letters lossen op in niets
woorden zijn niet te vormen
hoofd en schrift wijken te erg
lijken een berg van knekels
met vele wriemelende wormen
ik vervloek al die rare kronkels
probeer alles te onderscheiden
open de deur en stuur ze weg
maar ik kan het wel vergeten
ga nu het ongedierte vermijden
feedback van andere lezers- Kat
Soms is een dag van niet dichten geen verloren dag maar een dag waarin je weer nieuwe inspiratie vindt! Het overkomt mij ook regelmatig. Groetjes!
hettie35: Dank je voor de oppepper!
groetjes Hettie - manono
Daar heb ik ook vaak last van...
Dan kijk ik naar een dvd deel van Planet Earth. Mooie beelden, rustig en niet te druk commentaar van Attenborough.
hettie35: Goede tip Christel zal mij er ook eens toe zetten.
liefs Hettie - kerima_ellouise
ja...in het begin panikeerde ik...nu weet ik dat het wel weer komt...meestal probeer ik dan een haiku of senryu als nooduitgang:-)
groetekes
hettie35: Tja en zo dobberen we vrolijk verder,
liefs Hettie - killea
it's just the way it is, Hettie
xxx
j
hettie35: Thank you Killea,
xx Hettie - tessy
Na een nachtje slapen staat er hier morgen weer een pareltje van jou, of overmorgen, maar komen zal het... want talent kan wel even slapen maar verdwijnt niet.
hettie35: Dank je Tessy voor je vertrouwen daarin,
groetjes Hettie - bragt
ze was overduidelijk nog niet leeg
hettie35: Dank je Bragt, een klein restje inkt zat er nog in.
Ik wens je hele fijne Pinksterdagen,
groetjes Hettie
|
