< terug
Knikkerlicht
vanuit de tunnel
waar het gouden licht
de dageraad zelfs laat blozen
door iets onbestemds gedreven
wellicht intuïtief gekozen
of zomaar ingegeven
is het ene perfecte moment
dat je er bent
het juiste
wonderlijk toeval
verwachte onverwachte kans
die ik aangrijpen zal
ben nog immer het kind
dat liefde vindt
als een stoere stuiter die
ik lang geleden ben verloren
houd ik je tegen de stralenzon
en het licht van de maan
het zal ons toebehoren
als we open staan
te beginnen
spelen wij
met waaiers vanbinnen
lichtende knikkers van geluk
verstilde tranen
druppels liefdeswarmte
uit alle poriën stomen zal
zodra wij elkaar minnend vinden
ons oud en nieuw verbinden
duizendsterren overal
hoge open deuren
zal het kristalheelal
en de wereld mee kleuren
feedback van andere lezers- Magdalena
zotte mus, o zo moooooi!
herkenning (die ik in een doosje zou willen stoppen, verborgen, beveiligd) Dora: tiktiktik, uit het dooske, klopt het gekke muske van dank u - Hoeselaar
Zij knikkerde graag vele met lichten,
maar toegegeven dat waren geen zichten
zo een licht dat steeds meer knippert
is lampgeknipper maar dan versnippert
Willy Dora: We ipperen er wat af he Willy? Leuk zo... - Kat
Het is altijd wachten op het juiste moment, maar als vlinderen begint zijn het als knikkers van een kind, de glans die verrukking brengt en het nog meer verlangen. Mooi mooi mooi genieten jou schrijven !!!!! Dora: Moi die knikker, met die kleurtjes, nieuwe liefde heeft voor mij iets speels met spannende harten. - manono
Prachtig, Dora! Dora: Dank je wel...zo spring ik van de hak op de tak
van kind naar oud
van pijn naar koud
of lief en vrolijk stout.... - jan
wauw Doortje, zo mooi, ik zit te stuiteren achter mijn scherm!
grtzz Dora: Dank je wel....Soms heb ik wel eens inspiratie, meestal van de hak op de tak, tussen het kind in mij (krijgt men niet kapot) en het kind.
Morgen vouw ik origami, dat is weer van geheel andere strekking - silvia
:-) Dora: Dank je wel Silvia - tessy
Prachtig hoor, ik sta een beetje achter in het lezen, en het eerste dat ik lees is meteen een voltreffer Dora: Oeps, dank je Tess. Bkij dat het je trof....
(Ja, heb wel de sokken erin wat productie betreft...de verhalen schieten ook als paddestoelen uit mijn brein, het lijkt wel herfst)
|