naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Heel stilletjes

door GoNo2

Midden beboste heuvels
en groene weidse velden
staat een piepklein huisje
boven de deur een kruisje

ramen hangen wat scheef
deur een beetje uit de haak
in de dakgoot groeit onkruid
webben achter gebarsten ruit

ze zit op haar schommelstoel
zoveelste slobbertrui te breien
zingt liedjes uit vervlogen tijden
over duivels die op bokken rijden

ze kijkt naar de ondergaande zon
knipoogt naar de merel op z'n tak
zwartwitte kat spint aan haar voeten
hond zit weer in d'aarde te wroeten

naast haar huisje loopt een beekje
met helder fris klaterend water
groen bemoste rotsen steken er uit
aan de kant een halfvergane schuit

ze heeft achtenveertig uren welgeteld
om haar schamele biezen te pakken
hoezee ruimt de baan, ruimt de baan
kranen met stalen kaken komen eraan

hier komt tot algemeen openbaar nut
een nieuwe rijstrook voor de autobaan
want koning auto zet je niet voor schut
met in z'n weg te liggen of te gaan staan

ze zit nu achter het raam van een tehuis
zorgen goed voor haar, geven haar pilletjes
maar als ze 's avonds naar de zon kijkt
begint ze verdrietig te wenen, héél stilletjes…

©GoNo

feedback van andere lezers

• Dora
  Jouw gedicht vertelt een compleet verhaal. Jammer dat ze de TV niet heeft gehaald...Het wordt meestal naar beneden toe breder. Ik zou wellicht proberen daar in de zinnen te schrappen?
  Een deur uit de haak? Mwoah als een
  ramen hangen er wat scheef
  onkruid begroeit de dakgoot
  webben achter gebarsten ruit
  deur een beetje uit het lood
  
  GoNo2: Dank u!
• tessy
  Binnenkort staan er nergens nog huisjes met scheve luiken, wonen we allen op elkaar in betonnen dozen, maar we hebben toch onze auto nog om op zondag naar een vergeten stukje groen te rijden
  GoNo2: Dank u!
• VUURKRACHT
  Je hebt in het lang
  en in het breed
  een schrijnende situatie weergegeven.
  Je boodschap is raak
  maar zelf zou ik het ook wat
  compacter weegeven.
  Groetjes,
  Monique
  GoNo2: Dank u!
• kerima_ellouise
  triest ...de wereld verandert in asfalt en beton...zelfs de mensen, vanbinnen.
  
  groetekes
  GoNo2: Dank u!
• jamal
  heel gek, maar plots dacht ik aan Fabiola....
  
  groetjes
  GoNo2: Dank u!
• silvia
  trieste realiteit
  GoNo2: Dank u!
• alie_jankind
  het begint als een sprookje,
  de werkelijkheid is anders
  
  groeten
  GoNo2: Dank u!
• manono
  Het 'oude' moet plaats ruimen...
  
  Persoonlijk vind ik dat heel triestig.
  GoNo2: Dank u!
• anne
  Hey Noel, lang geleden dat ik hier nog wat kwam lezen. Vakantie en dan veel te doen. Pakkend dit gedicht.
  GoNo2: Dank u!