naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Leger kon het nimmer worden

door Kat

We geloofden het verdwaalde leven
het op de mouw gespeld verhaal
het immer lachende geweten
dat twijfel wegnam deed vergeten

hoe lief de liefde werd genoten
geloof hechtend aan de eeuwigheid
bedrog werd nimmer uitgemeten
vraagtekens aan de kant gezet
we zwegen dood wat onrust gaf
aan rand van vers gedolven graf
en dumpten het oude leven

om aan het eind eens terug te zien
wat we als mens hadden bijgedragen
hoe we het zoete lieve leven
met maskers op hadden beleefd
we toonden elkaar onze lege handen
en lieten raden naar de geest
leger kon het nimmer worden
het was ook nooit gevuld geweest

feedback van andere lezers

• Dora
  Het loopt weer als een geoliede trein langs veelzeggende rails
  Mag ik toch nog wel even bij je informeren?
  Over wie praten WE hier? Wat krijgen we nou?
  als ik over JOU spreek wil ik even protesteren!
  Ik ervaar een volheid waar ik U zeg tegen JOU ...
  Haha Poeskemoeske en miauwauw er nouvrouw
  (leger kon het nimmer worden, het was ook nooit gevuld geweest,) hihi
  Kat: Altijd maar mijn schrijven over ikke, nu maar gewoon saamhorig WIJ. Niks van doen met tante Door. Het ligt aan de dinsdag Pieter had ook alweer een BP misdag. Heb hem gevraagd welk gedicht hij bedoelde dat had hij erbij moeten zetten vind ik, maar nee radiostilte tot nu toe. Ach ik laat hem, ik ken mezelf tegoed en weet mijn eigen weg .xxxxx
• Runner
  Mooi gedicht met inhoud. Heb alleen wat moeite met laatste regel 1e strofe. Ik meen dat die DAT moet zijn. en wegnam wegnemen of dit woorde helemaal weglaten.
  Doet verder niets aan het gedicht af hoor. Alleen maar een suggestie van mij en ; Wie ben ik ?
  Kat: Nee, Henk helemaal gelijk, fijn dat je me zo goed leest en even aanreikt!
• Hoeselaar
  Qua inhoud en ritme een knap gedicht
  
  Willy
  Kat: Fijn dat je het kan waarderen. Ik heb mijn best gedaan! Dank!
• manono
  Soms vraag ik me af of mensen die 'leegte' niet ervaren als 'veilig'.
  
  Wie 'leegte' ervaart of tot die vaststelling komt, heeft die het dan niet opgegeven?
  
  
  Kat: Dat denk ik ook weleens, dat opgeven. Dank je wel!
• tessy
  Dit kan zo in een bundel Kat, een prachtgedicht, er worden zoveel maskers gedragen dat men op lange duur niet meer weet wie echt is ja, maar er zijn ook zoveel eerlijke pure mensen die veel voor een ander kunnen betekenen, misschien heb ik gewoon geluk dat ik hen mocht ontmoeten.
  Kat: Dank je wel lieve Tessy, ik kom ze gelukkig weinig tegen, maar geloof me ze zijn er! Dank! Fijne avond Anneke